Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2012/25439 Esas 2013/13351 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2012/25439
Karar No: 2013/13351
Karar Tarihi: 07.05.2013

Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2012/25439 Esas 2013/13351 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi, sanıkların hırsızlık ve mala zarar verme suçlarını işlediklerini kabul ederek mahkumiyet kararı vermiştir. Ancak, sanıkların adli sicil kayıtlarındaki ilamların tekerrüre esas alınması gerektiği belirtilmiş ancak adli para cezası miktarı kesin olduğu için tekerrüre esas alınamayacağı gözetilmemiştir. Ayrıca, sanıklar ortak bir suçtan dolayı mahkum edildiğinden yargılama giderlerine ayrı ayrı ve eşit olarak katkıda bulunmaları gerektiği de düşünülmemiştir. Bu nedenlerle, Yargıtay 13. Ceza Dairesi sanıkların temyiz itirazlarını yerinde görerek mahkeme kararını bozmuştur. Mahkeme kararında bahsedilen kanun maddeleri 1412 sayılı CMUK'nın 305. ve 326. maddeleri ile 5271 sayılı CMK'nın 326/2. maddesidir.

(Kapatılan)13. Ceza Dairesi 2012/25439 E. , 2013/13351 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanıklar tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1- Sanıkların adli sicil kayıtlarında yer alan ilamlardan tekerrüre esas olduğu belirtilen ...1. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 2005/163 Esas 2006/451 Karar sayılı ilamındaki 1.500 TL adli para cezasının miktar itibariyle kesin olup 1412 sayılı CMUK"un 305. maddesi hükmü uyarınca tekerrüre esas alınamayacağının gözetilmemesi,
2- 5271 sayılı CMK"nın 326/2. maddesi uyarınca birlikte işlenmiş suç nedeniyle mahkum edilmiş olan sanıkların sebebiyet verdikleri yargılama giderlerinden ayrı ayrı, ortak yargılama giderlerinden de paylarına düşen miktarda eşit olarak sorumlu tutulmaları gerektiğinin düşünülmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ... ve ..."ın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak ve 1412 sayılı CMUK"un 326/son maddesi uyarınca kazanılmış hakları korunarak, sanıklar hakkında kurulan hüküm fıkralarında 5237 sayılı TCK"nın 58. maddesinin uygulanmasına ilişkin kısımlarda yer alan; “...1. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 21.11.2006 tarih ve 2005/163 Esas 2006/451 Karar sayılı ilamı” ibarelerinin çıkarılarak yerine, sanık ..."e ilişkin hükümlerde “...Sulh Ceza Mahkemesinin 16.02.2005 tarih, 2005/266-84 karar sayılı ilamı", sanık ... hakkında kurulan hükümlerde "...Asliye Ceza Mahkemesinin 22.12.2005 tarih ve 2005/256-395 karar sayılı ilamı" ibarelerinin; yargılama giderlerinin müteselsilen alınmasına ilişkin bölüm yerine ise ""sanıkların sebebiyet verdikleri yargılama giderlerinden ayrı ayrı; ortak yargılama giderlerinden de eşit olarak sorumlu tutulmalarına"" cümlesinin eklenmesi suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 07.05.2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.