Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2019/6524 Esas 2020/4325 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:

-K A R A R-

Davacı vekili; 24/09/2012 tarihinde meydana gelen trafik kazasında davacı şirkete kasko sigortalı araç, sürücü ... sevk ve idaresinde seyir halinde iken yolun sağında istinat duvarı üzerine yolu yapan kuruluşun toprak zeminin kaymaması için koyduğu kaya parçalarının yerinden koparak yol zeminine düşmesi sonucunda hasara uğradığını, kazadan sonra düzenlenen trafik kazası tespit tutanağı ile kazanın oluşumunda yolu yapan kuruluşun tamamen kusurlu bulunduğunu, kaza sonucu sigortalı araçta oluşan hasar nedeniyle davacı şirket tarafından sigortalısına 5.104,00 TL ödendiğini, sigortalısının zararını tazmin eden davacı şirketin TTK 1472 vd hükümleri gereğince sigortalısının haklarına halef olduğunu, kanun maddeleri gereğince kazanın meydana geldiği devlet karayolunun bakım ve onarımından sorumlu davalı ..."nün müvekkil şirkete sigortalı bulunan araçta meydana gelen hasardan sorumlu olduğunu beyanla, davacı şirketin sigortalısına ödemiş bulunduğu 5.104,00 TL tazminatın ödeme tarihi olan 02/01/2014 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili; davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece toplanan deliller ve tüm dosya kapsamına göre, davanın kabulü ile 5.104,00 TL rücuen tazminat alacağının ödeme tarihi olan 02/01/2014 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine karar verilmiş; hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp değerlendirilmesinde, özellikle oluşa uygun olarak düzenlenen uzman bilirkişi raporunda belirtilen kusur oranının hükme esas alınmasında bir usulsüzlük bulunmamasına göre, davalı vekilinin yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve yasaya uygun bulunan hükmün ONANMASINA ve 492 Sayılı Harçlar Yasasının 13/J maddesi uyarınca davalıdan harç alınmamasına 02/07/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.