Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2019/8750 Esas 2022/7479 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma, kasten yaralama
...

Gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Sanık hakkında kasten yaralama suçundan kurulan hükme yönelik sanığın temyiz talebinin incelenmesinde;
Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine göre, sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
a-Mağdur ... hakkında Adli Tıp Kurumu Eskişehir Şube Müdürlüğü'nce düzenlenen rapora göre; yaralanmasının kemik kırığı niteliğinde ve basit tıbbi müdahale ile giderilemeyecek şekilde olduğunun tespit edilmesi karşısında, temel cezanın 5237 sayılı TCK'nın 86/1. maddesi yerine, yazılı şekilde TCK'nın 86/2. madde ve fıkrası üzerinden belirlenmesi suretiyle eksik ceza tayini,
b- Mağdurun olay tarihinden önce sanığın evinde kaldığı ve sabah evden ayrılması sonrasında evde bulunan altınlardan birkaçının yerinde olmadığını gören sanığın, parkta oyun oynayan mağdurun yanına giderek zorla aracına bindirip evine getirip jop ile darp ederek yere vurup yaraladığı anlaşılmakla; sanığın savunmasını destekleyen tanık ...'in de mağdurun evlerinde kaldığı gecenin sabahı altınların yerinde olmadığını, mağdurun altınları aldığını kendisine söylediğini belirtmesi karşısında, olayın çıkış nedeni ve gelişimi üzerinde durularak sanık hakkında 5237 sayılı TCK.nın 29. maddesi uyarınca haksız tahrik hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağının karar yerinde tartışılmaması,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nın 321. ve 326/son. maddeleri gereğince BOZULMASINA,
2-Sanık hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan hükme yönelik sanığın temyiz talebinin incelenmesinde;
Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine göre, sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;

./..
S/2
a-Tüm dosya kapsamına göre; 8 yaşındaki mağdur ...'in hem kuzeni ve aynı zamanda ablasının eşi olan sanık ...'in, mağdurun kendi evinden altın çaldığından şüphelenerek olay günü 09.07.2014 saat 11:00 sıralarında mağdurun evine gidip annesi ...'ten nerede olduğunu sorup, mağduru oyun oynadığı parkta kolundan tutup zorla aracına bindirip evine getirdiği, tanık ...'nin de akabinde eve geldiği, sanığın ele geçmeyen jopla mağdurun ellerine ayaklarına vurup havaya kaldırıp yere atması neticesinde burnu kırılıp kanamaya başladığı ve sanığın mağdurun ellerini iple bağlayıp bir odada tuttuğu, ...'nin eşine haber vermesi neticesinde 11.07.2014 tarihinde Emniyet birimine gelen mağdurun babasının ihbarı neticesinde, mağdurun sanığın evinden gece vakti 02:40 sıralarında kurtarıldığı anlaşılmakla; sanığın eyleminin 5237 sayılı TCK.nın 109/2-3-a-f maddesi kapsamında çocuğa karşı cebir, tehdit ve silahtan sayılan plastik cob kullanmak suretiyle kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçunu oluşturduğu gözetilmeden, temel cezanın TCK.nın 109/1.maddesi üzerinden tayin edilmesi,
b-Mağdurun olay tarihinden önce sanığın evinde kaldığı ve sabah evden ayrılması sonrasında evde bulunan altınlardan birkaçının yerinde olmadığını gören sanığın, parkta oyun oynayan mağdurun yanına giderek zorla aracına bindirip evine getirip jop ile darp ederek yere vurup yaraladığı ve iki gün evinde zorla tutarak hürriyetini kısıtladığı anlaşılmakla; sanığın savunmasını destekleyen tanık ...'in de mağdurun evlerinde kaldığı gecenin sabahı altınların yerinde olmadığını, mağdurun altınları çaldığını kendisine söylediğini belirtmesi karşısında, olayın çıkış nedeni ve gelişimi üzerinde durularak sanık hakkında 5237 sayılı TCK.nın 29. maddesi uyarınca haksız tahrik hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağının karar yerinde tartışılmaması,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken CMUK.nın 321. ve 326/son maddeleri gereğince BOZULMASINA, 18.05.2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.