MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ
DAVA :Yerel mahkeme kararının davalılar tarafından temyizi üzerine, Dairemizin 23.12.2014 gün ve 2013/ 7925 Esas, 2014/ 39644 Karar sayılı kararı ile hükmün bozulmasına karar verilmiştir.
Mahkemece, gerekçesi ile bozmaya karşı direnme kararı verilmiştir.
Direnme kararının süresi içinde davalılardan ... tarafından temyiz edilmiş olup, Dairemizin 6352 sayılı kanunun 40. maddesi ile eklenen 5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanunu’nun geçici ikinci maddesi uyarınca öncelikle inceleme yetkisi olduğu anlaşılmakla dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
Y A R G I T A Y K A R A R I
Dairemizin “Yerel mahkemece, fazla çalışmaya ilişkin yapılan araştırma ve inceleme yeterli bulunmamaktadır. Taraf tanıklarının davacının fazla çalışma alacağına ilişkin anlatımları yetersiz ve çelişkili olup, hesaplamaya ilişkin kayıtların da tüm çalışma dönemini kapsamadığı görülmektedir.
Bu durum karşısında, tanık anlatımları arasındaki çelişki giderilip, kayıt bulunan dönemlerle kayıt bulunmayan dönemlerin ayrı ayrı denetime imkan verecek şekilde hesaplamaya tabi tutulması, tanık anlatımlarına göre fazla çalışma çıkması halinde kayıt bulunmayan aylara yönelik varsa hesaplanacak miktardan uygun oranda bir takdiri indirimle sonuca gidilmesi gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir” gerekçesi ile verdiği bozma kararı usul ve yasaya uygun olup mahkemece direnme gerekçesinde yazılı olan onama ilamlarının Dairemizce verilmediği ve Yargıtay 22. Hukuk Dairesinin incelenmesinden geçen dosyaların içeriklerinin farklı olduğu görülmekle direnmenin yerinde olmadığı anlaşıldığından, temyiz incelemesinin yapılmak üzere dosyanın 5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanunu’nun geçici ek ikinci maddesi uyarınca yetkili ve görevli Yargıtay Hukuk Genel Kurulu’na GÖNDERİLMESİNE, 22/10/2015 tarihinde oy birliği ile karar verildi.