Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2015/20000 Esas 2015/29567 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

DAVA :Yerel mahkeme kararının davacı tarafından temyizi üzerine, Dairemizin 09.12.2014 gün ve 2013/ 4519 Esas, 2014/ 37820 Karar sayılı kararı ile hükmün bozulmasına karar verilmiştir.
Mahkemece, geçerli ibraname sebebiyle bozmaya karşı direnme kararı verilmiştir.
Direnme kararının süresi içinde davacı tarafından temyiz edilmiş olup, Dairemizin 6352 sayılı kanunun 40. maddesi ile eklenen 5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanunu’nun geçici ikinci maddesi uyarınca öncelikle inceleme yetkisi olduğu anlaşılmakla dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
Y A R G I T A Y K A R A R I
Dairemizin “Davalı vekili, iş akti sonlandırılırken davacıya fazla mesailerine karşılık olmak üzere izin verildiğini, ancak davacının tüm iznini kullanmaması üzerine davacıya fazla mesai olarak “ek ödeme” adı altında Ağustos 2011 bordrosu ile fazla mesailerine karşılık olarak tahakkuk yapıldığını savunmuştur. İkale sözleşmesinde ise, davacının 4857 sayılı İş kanunu’nun 41. md., 42. md. ve 63. maddesi sınırlarını aşan fazla mesaisi olmadığı, bu nedenle fazla mesai alacağı olmadığı belirtilmiştir. İbranamede ise, davacının fazla mesailerinin karşılığı olan ücreti ya da serbest zamanı aldığı yazılıdır.
Belirtilen nedenlerle davalının belgeleri ve savunmaları çelişik olup, davacının fazla mesai ücretinin olmadığına yahut kalmadığına dair belgelerle bağlı kalınmaksızın davacının fazla mesai alacağı olup olmadığının araştırılması gerekmektedir.
Davacının fazla mesai ücreti alacağı hesaplanırken, iş aktine göre yıllık 270 saate kadar olan fazla mesai süresinin ücrete dahil olduğu hususu göz önüne alınmalıdır. Diğer taraftan, dosyadaki izin belgeleri taraflara açıklattırılarak, fazla mesaiye karşılık kullandırılıp kullandırılmadığı irdelenmelidir. Ayrıca Ağustos 2011 bordrosundaki 688,30 TL. ek ödeme davacı tarafa açıklattırılarak, fazla mesai alacağının hesabında gözetilip gözetilmeyeceği irdelenmelidir. Son olarak izinlerin fazla mesai karşılığı almadığı anlaşılırsa bu süreler hesapta dışlanmalıdır ” gerekçesi ile verdiği bozma kararı usul ve yasaya uygun olup direnmenin yerinde olmadığı anlaşıldığından, temyiz incelemesinin yapılmak üzere dosyanın 5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanunu’nun geçici ek ikinci maddesi uyarınca yetkili ve görevli Yargıtay Hukuk Genel Kurulu’na GÖNDERİLMESİNE, 22/10/2015 tarihinde oybirliği ile karar verildi.