5846 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2015/2332 Esas 2015/4985 Karar Sayılı İlamı

Tebliğname No : 7 - 2012/20611
MAHKEMESİ : İstanbul Anadolu Fikri ve Sınaî Haklar Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 25/10/2011
NUMARASI : 2011/86 (E) ve 2011/705 (K)
SUÇ : 5846 Sayılı Kanuna Aykırılık

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede, başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun Dairemizce de benimsenen 08/04/2014 tarih 2013/7-591 Esas 2014/171 karar sayılı kararında açıklandığı üzere, bandrol yükümlülüğüne aykırılık suçlarında suçun mağdurunun doğrudan eser sahipleri olmayıp toplum olduğu cihetle,
UYAP ortamında yapılan araştırmada benzer eylemler nedeniyle sanık hakkında, İstanbul Anadolu Fikri ve Sınaî Haklar Ceza Mahkemesi"nin 20/09/2011 tarih, 2011/498 Esas, 2011/535 sayılı kararI ile verilip aynı gün incelemesi yapılan ve bozulmasına karar verilen Dairemizin 2015/2299 Esasında kayıtlı olan ve İstanbul Anadolu Fikri ve Sınaî Haklar Ceza Mahkemesi "nin 21/02/2012 tarih, 2011/321 Esas, 2012/133 sayılı kararI ile verilip aynı gün incelemesi yapılan ve bozulmasına karar verilen Dairemizin 2015/5496 esasında kayıtlı olan dava dosyalarının da mevcut olduğunun anlaşılması karşısında,
Anılan dosyalar getirtilip incelenerek birleştirilmesi, suç ve iddianame tarihleri dikkate alınıp hukuki kesintinin iddianamenin düzenlenmesiyle gerçekleşeceği gözetilmek suretiyle, sanığın bir suç işleme kararının icrası kapsamında, değişik zamanlarda aynı mağdura karşı aynı suçu birden fazla işleyip işlemediğinin ve hakkında TCK"nın 43/1. maddesinin uygulanması gerekip gerekmediğinin tartışılması zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, tebliğnameye aykırı olarak hükmün 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 05.10.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.