Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2015/26654 Esas 2015/29561 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

DAVA : Yerel mahkeme kararının davalı tarafından temyizi üzerine, Dairemizin 11.02.2015 gün ve 2013/ 8689 Esas, 2015/ 5778 Karar sayılı kararı ile hükmün bozulmasına karar verilmiştir.
Mahkemece, gerekçesi ile bozmaya karşı direnme kararı verilmiştir.
Direnme kararının süresi içinde davalı tarafından temyiz edilmiş olup, Dairemizin 6352 sayılı kanunun 40. maddesi ile eklenen 5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanunu’nun geçici ikinci maddesi uyarınca öncelikle inceleme yetkisi olduğu anlaşılmakla dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Dairemizin “Somut olayda; davalı avukatının 21.06.2013 tarihli ıslah dilekçesine karşı zamanaşımı defini ileri sürmüştür. Mahkemece ıslaha karşı yapılan zamanaşımı defi değerlendirilmeden karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir ” gerekçesi ile verilen kararına karşı yerel mahkemece “…davalı vekilinin 22.05.2013 tarihli yazılı beyanlarında bahsettiği zamanaşımı defi, ıslahla arttırılan miktarlara yönelik değildir. 21.06.2013 tarihli ıslah dilekçesinin davalı vekiline tebliğinden sonra, davalı vekilince ileri sürülen herhangi bir zamanaşımı defi bulunmamaktadır. Bu nedenle mahkememizce bu yönde bir değerlendirme yapılmamıştır” gerekçesi ile direnilmiş olup, direnmenin doğru olduğu, yerel mahkemesince bu hususun düzeltildiği anlaşıldığından, dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, yerinde bulunmayan davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddi ile usul ve kanuna uygun olan hükmün 5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanunu’nun geçici ek ikinci maddesi uyarınca ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edene yükletilmesine, 22/10/2015 tarihinde oy birliği ile karar verildi.