Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2014/780 Esas 2014/9284 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Dava tarihi : 09.05.2012
Hüküm : Davanın kısmen kabulü ile 1.875,50 TL maddi, 3.600 TL manevi tazminatın davalı Hazineden alınarak davacıya verilmesine

Davacının maddi ve manevi tazminat talebinin kısmen kabülüne ilişkin hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Serbest meslek erbabı olarak fındık toptan alım satımı işiyle uğraşan davacının, maddi zararının belirlenmesinde gelir vergisi beyanları ortalaması alınarak hesaplanan bilirkişi raporuna itibar edilmesinde ve nesnel bir ölçüt olmamakla birlikte, davacının sosyal ve ekonomik durumu, üzerine atılı suçun niteliği, tutuklanmasına neden olan olayın cereyan tarzı, tutuklu kaldığı süre ve benzeri hususlar ile tazminat davasının kesinleşeceği tarihe kadar davacının elde edeceği parasal değer dikkate alınıp, birlikte değerlendirildiğinde, hükmedilen manevi tazminatın hak ve nasafet ilkelerine uygun makul bir miktar olduğunun anlaşılması karşısında, tebliğnamede bozma öneren görüşe iştirak edilmemiştir.
Yapılan incelemeye, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, davalı vekilinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Davacının bir suç soruşturması sırasında 10.02.2009 tarihinde gözaltına alınıp 12.02.2009 tarihinde tutuklandığı ve 06.04.2009 tarihinde nakti kefalet karşılığında tahliye edildiği, soruşturma sonunda 05.01.2012 tarihinde koğuşturmaya yer olmadığına karar verildiği, 02.01.2012 tarihinde nakti kefaletin iadesine karar verildiğinin anlaşılması karşısında, davacının yatırılan kefalet parasının emanette kaldığı sürece bu paraya tahakkuk edecek faizi isteyebileceği cihetle bu faize tahliye tarihinden itibaren yeniden faiz işletilemeyeceğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, davalı vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükmün birinci bendinin üçüncü fıkrasından “ ödeme tarihi olan 06.04.2009 tarihinden itibaren” cümlesinin çıkarılması suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 16/04//2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.