Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2016/15383 Esas 2018/407 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki menfi tespit davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davalı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

- K A R A R -

Davacı, davalıdan sözlü anlaşma ile araç aldığını ve araç bedeline karşılık davalıya 30.08.2013 tarihli ve yine 30.09.2013 tarihli ve herbiri 11.000.00 TL’lik senetler verdiğini, bu senetlerin tanıklar huzurunda 7.500.00 TL.sini ödediğini, davalıyı tanıdığı için senedi iade almadığını, bedelsiz kalan senetler için haksız takip yapan davalıya borcu olmadığını belirterek borçlu olunmadığının tespitini talep ve dava etmiştir.
Davalı cevap sunmamış, sözlü olarak duruşmada, davacının aldığı aracı başkasına sattığını satış bedelinden kalan borç için senet verdiğini 30.8.2013 tarihli senet için 7.500 TL,30.9.2013 tarihli senet için 7.500 TL ödeme yaptığını, vadesi gelmiş 30.10.2013 tarihli senet bedelinin de ödenmediğini,davacının bakiye 18.000 TL borcu kaldığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece yapılan yargılama sonunda, davalının takibe konu ettiği senet bedelleri toplamının 22.000 TL olduğu, taleple bağlı kalınarak davalının 30.8.2013 tarihli senet için 7.000 TL 30.9.2013 tarihli senet için 11.000 TL üzerinden takibe geçildiği, davalının herbir senet için 7.500 TL aldığına dair beyanının kendisini bağladığını, davalı ikrarı ile davacı tarafından 15.000 TL ödemenin kabul edileceği, bakiye 3.000 TL nin ödendiğini ise davacının ispat edemediği, davalının ekim ayına ait 3.bonodan kaynaklı alacağı iddiasına takibe konu edilmediğinden itibar edilmeyeceği gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiş, hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, icra takibine konu edilen bonolara yapılan kısmi ödemeye yönelik menfi tespit davasıdır. Davacı ödemelerini ispat için delil gösterememiş ancak davalı takip konusu 30.8.2013 tarihli 11.000TL‘lik bono için 7.500 TL , 30.9.2013 tarihli 11.000TL lik bono için 7.500 TL ödemeyi kabul ettiğini ikrar etmiştir. İcra takip konusu yapılmayan 30.10.2013 tarihli 11.000 TL’ lik 3.bononun ise ödenmediği davalı tarafından beyan edilmiştir.
Bu durumda davalı alacaklı tarafından 30.8.2013 ve 30.9.2013 tarihli iki bonoya dayalı 7.000 TL asıl alacak için takip yapılması gerekirken 18.000 TL için takip yapılmıştır.Hal böyle olunca davacı borçlunun takip konusu 18.000 TL asıl alacağın 7.000 TL’ sinden borçlu olduğu,11.000 TL’sinden borçlu olmadığı anlaşılmakla davanın 11.000 TL asıl alacak için kabulü gerekirken,15.000 TL asıl alacak için kabul edilmesi doğru olmamış,hükmün bu nedenle bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, hükmün davalı yararına BOZULMASINA, peşin harcın istek halinde davalıya iadesine, 05/02/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.