MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Yaralama, tehdit, hakaret, görevi yaptırmamak için direnme
HÜKÜM : Hükümlülük, temyiz isteminin reddi

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
1)Katılan sanıklar ..., ... ve ... müdafiinin, yüzüne karşı verilen hükmü yasal süresinde sanıklar müdafii sıfatıyla temyiz ettiği, yasal süresinden sonra ise katılan sanıklar müdafii olarak temyiz ettiği, katılan sıfatı ile gerçekleşen temyiz isteminin yasal süreden sonra gerçekleştiği,
Anlaşıldığından. 5320 sayılı Yasanın 8/1 ve 1412 sayılı CYY.nın 317.maddesi uyarınca sanıklar ..., ... ve ... müdafiinin katılan sıfatıyla gerçekleşen TEMYİZ İSTEĞİNİN REDDİNE,
2)Sanıklar ... ve ..."un kasten yaralama ve hakaret suçlarından kurulan hükümlerin temyiz edilemez olması, nedeniyle yerel mahkemenin temyiz isteğinin reddine ilişkin kararına karşı yapılan itirazın tebliğnameye uygun olarak REDDİNE, yerel mahkemenin redde ilişkin kararının ONANMASINA,
3)Sanıklar ..., ... ve ..."un görevli memura direnme, sanıklar ... ve ..."un tehdit suçlarından hükümlülük kararlarının incelenmesinde ise ;
A)647 sayılı Kanun"un 4. maddesindeki "Uygulamada asıl mahkûmiyet, bu madde hükümlerine göre çevrilen para cezası veya tedbirdir. Bu hükmün uygulanması, kanun yollarına başvurmada engel teşkil etmez" şeklindeki düzenlemeye göre tehdit ve görevli memura direnme suçlarından kurulan hükümler karar tarihi itibariyle kesin olmadığı halde hükmün temyiz edilemez olması,
Nedeniyle yerel mahkemenin temyiz isteğinin reddine ilişkin kararına karşı yapılan itiraz yerinde görüldüğünden bu suçlar yönünden RED KARARININ KALDIRILMASI suretiyle işin esasına geçildi.
B) Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede ;
a) Mahkemenin "sanıkların ileride yeni bir suç işlemeyeceği yönündeki kanaat oluşmadığı" şeklindeki takdiri ve değerlendirmesine göre tebliğnamenin bozma öneren düşüncesi benimsenmemiştir.

./..

-2-




b) Sanıklar ... ve ..."a yükletilen tehdit, görevli memura direnme, sanık ..."a yükletilen görevli memura direnme eylemleriyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylem1erin sanık1ar tarafından işlendiğinin Yasaya uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve Yasada öngörülen suç tiplerine uyduğu,
Cezaların yasal bağlamda uygulandığı.
Anlaşılmış ve ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi hükmü etkileyecek oranda hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır.
Ancak ;
ba) Tehdit suçlarında lehe olan 765 saydı TCK hükümleri uygulandığı halde takdiri indirimin 5237 sayılı TCK"nun 62 maddesi ile yapılması suretiyle karma uygulama yapılması,
bb) Görevli memura direnme eylemlerinde ise, 01.06.2005 tarihinde yürürlüğe giren 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Yasanın 122. maddesi ile 647 sayılı Yasanın yürürlükten kaldırılmış olması ve aynı Yasanın 106. maddesinde süresinde ödenmeyen para cezalarına ilişkin gecikme zammına ilişkin düzenleme olmaması karşısında, sanıklar hakkında gecikme zammı uygulama olanağı bulunmadığının gözetilmemesi,
Yasaya aykırı, sanıklar ..., ... ve ... müdafiinin temyiz iddiaları bu nedenle yerinde ise de, bu aykırılık yeniden duruşma yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte bir yanılgı olduğundan temyiz edilen kararın açıklanan noktaları tebliğnameye uygun olarak hüküm fıkrasının tehdit suçlarından takdiri indirim içeren kısmında yer alan "TCK"nın 62 maddesi" ibaresinin çıkartılması, yerine "TCK"nun 59 maddesi" ibaresinin eklenmesi, görevli memura direnme suçlarına ilişkin kısımlarda yer alan 647 sayılı Yasa"nın 5 maddesindeki gecikme zammına ilişkin kısımların çıkartılması biçiminde DÜZELTİLMEK ve başkaca yönleri Yasaya uygun bulunan hüküm, bu bağlamda ONANMAK suretiyle C. Yargılama Yasasının 322 maddesi uyarınca davanın esasına 20/02/2012 gününde oybirliğiyle karar verildi.