Danıştay 10. Daire 2016/2534 Esas 2021/441 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
ONUNCU DAİRE
Esas No : 2016/2534
Karar No : 2021/441

KARARIN DÜZELTİLMESİNİ İSTEYEN (DAVACI) : … Endüstrisi Kurumu Genel Müdürlüğü
VEKİLİ : Av. …

KARŞI TARAF (DAVALI) : … A.Ş. Genel Müdürlüğü
VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN_ÖZETİ : Danıştay Onuncu Dairesince verilen 15/10/2015 tarih ve E:2012/7002, K:2015/4359 sayılı kararın, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 54. maddesi uyarınca düzeltilmesine karar verilmesi istenilmektedir.

SAVUNMANIN_ÖZETİ : Savunma verilmemiştir.

DANIŞTAY TETKİK HAKİMİ : …
DÜŞÜNCESİ : Kararın düzeltilmesi isteminin reddi gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Hüküm veren Danıştay Onuncu Dairesince gereği görüşüldü:
Danıştay dava daireleri ile İdari veya Vergi Dava Daireleri Kurullarının temyiz üzerine verilen kararları hakkında, ancak 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun (geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmaya devam edilen) 54. maddesinde yazılı nedenlerle kararın düzeltilmesi istenebilir. Kararın düzeltilmesi dilekçesinde öne sürülen hususlar ise, anılan maddede yazılı nedenlerden hiçbirine uymamaktadır.
Bu nedenle, davacının kararın düzeltilmesi isteminin reddine, 11/02/2021 tarihinde oy çokluğuyla kesin olarak karar verildi.

(X)-KARŞI OY :

Dosyanın incelenmesinden; MKEK (Makina ve Kimya Endüstrisi Kurumu)'nun hurda malzeme devrine ilişkin başvurusunun reddine ilişkin işlemin iptali ile 164.100 kg kullanım - dışı malzemenin davacı kuruma satılmaması nedeniyle uğranılan zararın yasal faiziyle tazmini istemiyle açılmış olan davada; İdare Mahkemesince davanın reddi yolunda verilen karar, davalı idarece temyiz edilmesi üzerine, Dairemizin 15/10/2015 tarih ve E:2012/7002, K:2015/4359 sayılı kararıyla, davacının temyiz isteminin reddine ve kararın onanmasına karar verilmesi üzerine davacı kurum tarafından anılan Dairemiz kararının düzeltilmesine ve İdare Mahkemesi kararının bozulmasına karar verilmesi istenildiği anlaşılmaktadır.
Bakılan uyuşmazlıkta; davacı MKEK'nun 233 sayılı Kanun Hükmünde Kararname ve Kurum Ana Statüsü hükümleri uyarınca tüzel kişiliği haiz iktisadi devlet teşekkülü olduğu ve 3284 sayılı Kanun ile 20/3/1971 tarihli ve 7/2156 sayılı, 31/10/1972 tarihli ve 7/5472 sayılı Bakanlar Kurulu Kararlarıyla da kamu kurum ve kuruluşlarınca her türlü hurda malzemenin davacı kuruma satışı suretiyle devredilmesinin kurala bağlandığı; diğer bir deyişle kamu kurumları bakımından hurda tekeli yetkisine sahip olduğu tartışmasızdır.
Bakılan davada; ihtilaf konusu işlemle satışı yapılan malzemenin; ihtiyaç fazlası (ölü stok) malzeme mi; yoksa hurda mı olduğu hususu uyuşmazlığın düğüm noktasını oluşturmaktadır.
Teorik olarak, mevzuatımızda hurdanın ve ölü stok malzemenin tanımı yapılmış ise de; uygulamada ancak söz konusu malzemelerin bizzat incelenmesi yoluyla gerekli tespitin ve teşhisin yapılabileceği açıktır. Bu itibarla; tartışmalı materyallerin ne olduğunun hiçbir kuşkuya yer bırakmayacak netlikte saptanabilmesi bakımından; 2577 sayılı Kanun'un 31. maddesinin yollamada bulunduğu Hukuk Muhakemeleri Kanunu hükümleri uyarınca; konunun uzmanı bilirkişi kurulunca yapılacak incelemeyle malzemenin niteliği fiziken ve fiilen saptandıktan sonra; bilimsel verilere dayalı olarak hüküm kurulması gerekirken; bu yapılmaksızın anılan malzemelerin ölü stok olduğu değerlendirmesinden hareketle idare mahkemesince karar verilmesinde hukuksal isabet bulunmamaktadır.
Belirtilen nedenle davacının karar düzeltme isteminin kabulü ve Dairemizin kararı kaldırılarak İdare Mahkemesi kararının bozulması gerektiği görüşü ile 11/02/2021 tarihli Dairemiz kararına katılmıyorum.