Hırsızlık suçundan sanık ..."in 765 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 493/1-son, 522 ve 59. maddeleri gereğince 7 yıl 9 ay 10 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına dair BAKIRKÖY 7. Asliye Ceza Mahkemesinin 03/04/1997 tarihli ve 1996/552 esas, 1997/536 sayılı kararının infazı sırasında, 01/06/2005 tarihinde yürürlüğe giren 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun lehe hükümlerinin uygulanması talebi üzerine 5237 sayılı Kanun"un hükümlüler lehine düzenleme getirmediğinden bahisle uyarlama talebinin reddine ilişkin aynı Mahkemenin 01/12/2006 tarihli ve 1996/552 esas, 1997/536 sayılı ek karar aleyhine Yüksek Adalet Bakanlığınca verilen 13/02/2020 gün ve 94660652-105-34-13952-2019-Kyb sayılı kanun yararına bozma talebine dayanılarak dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 19/02/2020 gün ve 2020/22864 sayılı tebliğnamesiyle dairemize gönderilmekle okundu.
Kanun yararına bozma isteyen tebliğnamede;
Mahkemece, 01/06/2005 tarihinde yürürlüğe giren 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun hükümlüler lehine düzenleme getirmediğinden bahisle uyarlama talebinin reddine karar verilmiş ise de;
Uyarlama yargılaması yapılırken infaz yasası hükümleri nazara alınmaksızın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 7/2. maddesi ile 5252 sayılı Türk Ceza Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun’un 9/3. maddesindeki “Lehe olan hüküm, önceki ve sonraki kanunların ilgili bütün hükümleri olaya uygulanarak, ortaya çıkan sonuçların birbirleriyle karşılaştırılması suretiyle belirlenir. ” şeklindeki düzenleme karşısında, önceki ve sonraki temel ceza kanunlarının ilgili bütün hükümleri olaya uygulanarak, ortaya çıkan sonuçların birbirleriyle karşılaştırılması suretiyle lehe yasanın belirlenmesi gerektiği,
Somut olayda sanığın 765 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 493/1. maddesi uyarınca mahkûmiyetine karar verildiği, uyarlama yargılamasında, anılan maddeye karşılık olarak 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 142/1 -b maddesi üzerinden temel cezanın belirlendiği, buna karşın 5237 sayılı Kanun"un 142/1- b maddesinde cezanın en üst haddi 5 yıl hapis cezası olarak düzenlenmesine karşın, mahkemece lehe yasa değerlendirilmesi sırasında 5237 sayılı Kanun"un 142/1-b maddesi uyarınca temel cezanın 6 yıl üzerinden belirlendikten sonra, 6 yıl hapis cezasına 5237 sayılı Kanun"un 143 ve 62. maddeleri uyarınca arttırım ve indirim yapılmak suretiyle hatalı olarak tespit edilen sonuç ceza itibarı ile 5237 sayılı Kanun"un hükümlüler aleyhine olduğundan bahisle uyarlama isteminin reddine karar verilmesinde isabet görülmediğinden 5271 sayılı CMK"nın 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozma talebine dayanılarak ihbar olunmuştur.
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
Hükümlü ... hakkında 765 Sayılı TCK’nın 493/1-son, 522 ve 59. maddeleri gereğince 7 yıl 9 ay 10 gün hapis cezası ile mahkûmiyetine dair 03.04.1997 tarihli ve 1996/552 E., 1997/ 536 K. sayılı kararın temyizi üzerine Yargıtay 6. Ceza Dairesi tarafından 02.07.1998 tarihinde hükmün onanmasına karar verildiği, bilahare infaz aşamasında 01.06.2005 tarihinde yürürlüğe giren 5237 sayılı Kanun hükümleri yönünden değerlendirme yapılması talebi üzerine mahkemece dosyanın ele alınıp, uyarlama yapılarak 01.12.2006 tarihli ek kararla “5237 sayılı Kanun"un hükümlü lehine düzenleme getirmediğinden bahisle uyarlama talebinin reddine” karar verildiği ve müdafinin yüzüne karşı verilen ek kararın temyiz edilmediğinden bahisle kesinleştirildiği anlaşılmakla birlikte, hükümlünün uyarlama yargılaması sırasında CMK’nın 150/3. maddesi gereğince kendisine atanan müdafiden haberdar olmadığı, zorunlu müdafiye yapılan tefhim ve tebliğlerin kendisine bağlanan hukuki sonuçları doğurmayacağı, bu durumda ek kararın hükümlünün kendisine de tebliğ edilmesi gerektiği, ek kararı 06.09.2018 tarihinde tebellüğ eden hükümlünün öğrenme üzerine dosyaya sunmuş olduğu 10.07.2017 tarihli dilekçesinin, ek karara yönelik temyiz dilekçesi olarak kabulü gerektiğinden, dosya temyiz aşamasında olup ek kararın henüz kesinleşmediği belirlenmekle; kesinleşmemiş kararlara karşı kanun yararına bozma isteminde bulunulamayacağından, 01.12.2006 tarihli ek karar usulüne uygun olarak kesinleştirildikten sonra yeniden kanun yararına bozma isteminde bulunulması mümkün olup, (BAKIRKÖY) 7. Asliye Ceza Mahkemesinden verilen 01.12.2006 tarihli ve 1996/552 E., 1997/536 K. sayılı ek karara yönelik kanun yararına bozma isteminin REDDİNE, 07/09/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.