Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2013/13562 Esas 2014/9259 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/13562
Karar No: 2014/9259
Karar Tarihi: 15.04.2014

Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2013/13562 Esas 2014/9259 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık taksirle yaralama suçundan mahkum edilmiş ve karar temyiz edilmiştir. Yapılan incelemeler sonrasında yeniden yargılama yapılmasına gerek olmadığı belirtilerek kararın düzeltilerek onanması kararlaştırılmıştır. Ancak taksirli suçlarda hak yoksunluğuna hükmedilemeyeceği göz önünde bulundurulmamıştır. Bu sebeple hüküm fıkrasında TCK'nın 53/1 maddesi yer almaktadır. 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereği hüküm bozulmuş ve sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hüküm TCK'nın 53/1 maddesi hükümden çıkarılarak düzeltilerek onanmıştır.
Kanun Maddeleri:
TCK'nın 89/4 maddesi - Taksirle işlenen bir suçtan dolayı bir kişi öldürüldüğünde, fail, altı aydan üç yıla kadar hapis cezası ile cezalandırılır.
TCK'nın 22/3 maddesi - Cezalandırmanın şahsiliği ilkesine göre, cezalandırma kişinin işlediği suça bağlıdır.
TCK'nın 53/1 maddesi - Kanunların belirlediği hak yoksunlukları kararın sonucu gibi uygulanır ve ceza süresince devam eder.

12. Ceza Dairesi 2013/13562 E. , 2014/9259 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç :Taksirle yaralama
Hüküm :TCK"nın 89/4, 22/3, 53/1. maddeleri gereğince mahkumiyet.

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkûmiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Taksirli suçlarda TCK’nın 53/1. maddesinde yazılı hak yoksunluklarına hükmedilemeyeceğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hüküm fıkrasının TCK’nın 53/1. maddesine ilişkin bendinin hükümden çıkarılması suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün isteme uygun olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 15/04/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.