Mala zarar verme - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2020/4028 Esas 2020/3894 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/4028
Karar No: 2020/3894
Karar Tarihi: 12.03.2020

Mala zarar verme - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2020/4028 Esas 2020/3894 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın mala zarar verme suçundan mahkum olduğu kararın temyizi üzerine dosyayı inceledi. Ancak daha sonra yürürlüğe giren kanunlar göz önüne alındığında, mala zarar verme suçunun uzlaşma kapsamına alındığı anlaşıldı. Bu nedenle, uzlaştırma işlemleri yapıldıktan sonra sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtildi. Sonuç olarak, mahkeme kararı bozuldu ve yeniden değerlendirilmesine karar verildi.
Kanun Maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 7/2. maddesi
- 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 34. ve 35. maddeleri
- 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 253. ve 254. maddeleri

13. Ceza Dairesi 2020/4028 E. , 2020/3894 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Hükümden sonra 02/12/2016 tarihinde 29906 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun"un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. maddesinin 3. fıkrasında yer alan "etkin pişmanlık hükümlerine yer verilen suçlar ile" ibaresinin madde metninden çıkarıldığı, 5237 sayılı TCK’nın 7/2. maddesi uyarınca; "Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur." hükmü de gözetilerek sanığın eylemine uyan 5237 sayılı TCK’nın 151. maddesinde tanımı yapılan mala zarar verme suçunun uzlaşma kapsamına alındığının anlaşılması karşısında; 6763 sayılı Kanun"un 35. maddesi ile değişik CMK’nın 254. maddesi uyarınca aynı kanunun 253. maddesinde belirtilen esas ve usule göre uzlaştırma işlemleri yerine getirildikten sonra sonucuna göre sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan diğer yönleri incelenmeyen hükmün açıklanan nedenle 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca, tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 12/03/2020 tarihinde oybirliği ile karar verildi.