Mühürde sahtecilik - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2020/9516 Esas 2021/1277 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
8. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/9516
Karar No: 2021/1277
Karar Tarihi: 01.02.2021

Mühürde sahtecilik - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2020/9516 Esas 2021/1277 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanığın, kendi aracına ait plakanın mühürde onaylanmadığı için başka bir aracın sahte plakasını kullanması suçlamasıyla asliye ceza mahkemesinde yargılandığı belirtilen kararda, sanığın suçun unsurları oluşmadığı ve eyleminin 2918 sayılı Karayolları Trafik Kanunu'nun 23. maddesi kapsamında idari para cezası gerektirdiği; ancak bu suça ilişkin soruşturma zamanaşımı süresinin 3 yıl olduğu belirtilmiştir. Bu nedenle, sanığın eylemi ile ilgili soruşturma zamanaşımı dolduğundan idari para cezası verilemeyeceği sonucuna varılmıştır. Kararda bahsi geçen kanun maddeleri 2918 sayılı Karayolları Trafik Kanunu'nun 23. maddesi ve 5326 sayılı Kabahatler Kanunu'nun 20/1 ve 20/2-c maddeleridir.
8. Ceza Dairesi         2020/9516 E.  ,  2021/1277 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇ : Mühürde sahtecilik
    HÜKÜM : Mahkumiyet

    Gereği görüşülüp düşünüldü:
    Oluş, tüm dosya kapsamına göre ...plakalı minübüsine resmiyet kazanmadığı için diğer aracına ait ...plakayı takmak şeklinde gerçekleşen sanığın eyleminde mühürde sahtecilik suçunun unsurlarının oluşmadığı, sanığın eyleminin Karayolları Trafik Kanununun 03.10.2016 tarihli, 676 sayılı KHK ile değiştirilen 23. maddesinin son fıkrasındaki “başka bir araca tescilli veya sahte plakayı takan veya kullananlar TCK’nın 204. maddesine göre cezalandırılır” hükmüne uyduğu ancak bu maddenin suç tarihinden sonra yürürlüğe girdiği; sanığın eyleminin suç tarihi itibarıyla yürürlükte bulunan 2918 sayılı Karayolları Trafik Kanununun 23. maddesi kapsamında idari para cezası gerektirir nitelikte bulunduğu ancak anılan Yasanın 20/2-c maddesi uyarınca soruşturma zamanaşımı süresinin 3 yıl olduğu, kabahat tarihinden karar tarihine kadar bu sürenin gerçekleştiği anlaşılmakla; sanık müdafiinin temyiz itirazı bu nedenle yerinde görülmekle sair yönleri incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta anılan Yasanın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan, 5326 sayılı Kanunun 20/2-c maddesi uyarınca sanığın kabahat oluşturan eylemiyle ilgili soruşturma zamanaşımı dolduğundan hakkında aynı Kanunun 20/1. maddesi gereğince İDARİ PARA CEZASI VERİLMESİNE YER OLMADIĞINA, 01.02.2021 gününde oybirliğiyle karar verildi.






    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.