Yargıtay 3. Hukuk Dairesi 2015/1835 Esas 2016/1313 Karar Sayılı İlamı

3. Hukuk Dairesi
Esas No: 2015/1835
Karar No: 2016/1313
Karar Tarihi: 09.02.2016

Yargıtay 3. Hukuk Dairesi 2015/1835 Esas 2016/1313 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Tüketici Mahkemesi'nde görülen geçici abonelik tesisi davasında, davanın kabul edilmesi sonrası davalı tarafın temyiz etmesi üzerine Yargıtay tarafından incelenmiştir. Davalı kurumun, su tüketiminden kaynaklanan alacak istemine ilişkin olması nedeniyle temyiz harçlarından muaf olmadığı karara bağlanmıştır. Ancak, hükmü temyiz eden davalı tarafın temyiz harçlarını yatırmadığı tespit edilmiştir. Sonuç olarak, dosyanın mahkemesine geri çevrilerek temyiz harçlarının alınması için işlem yapılması kararlaştırılmıştır. Kanun maddeleri olarak ise, davalı kurumun 2560 sayılı İSKİ Kanunu'nun ek 5 ve geçici 10. maddeleri uyarınca kurulması, çalışmalarının özel hukuk hükümlerine bağlı olması ve tacir sıfatı taşıması, ayrıca 2560 sayılı İSKİ Kanunu'nun 21/a maddesi gereğince sadece görevleri için kullandığı taşınmaz malları, tesisleri, işlemleri ve faaliyetleri yönünden harçtan muaf olması belirtilmiştir.

3. Hukuk Dairesi 2015/1835 E. , 2016/1313 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :TÜKETİCİ MAHKEMESİ

Taraflar arasındaki geçici abonelik tesisi davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I
Davalı kurum, 2560 sayılı İSKİ Kanunu"nun ek 5 ve geçici 10. Maddeleri uyarınca kurulmuş olup, çalışmaları özel hukuk hükümlerine bağlı bulunmakta ve tacir sıfatını taşımaktadır.
Davalı kurum, 2560 sayılı İSKİ Kanunu"nun 21/a. Maddesine göre, sadece, "Görevleri için kullandığı taşınmaz malları, tesisleri, işlemleri ve faaliyetleri" yönünden harçtan muaftır.
Temyize konu davanın, su tüketiminden kaynaklanan alacak istemine ilişkin olduğu, uyuşmazlığın özel hukuk hükümleri dahilinde kaldığı gözetildiğinde, temyiz eden davalı kurumun, gerek 492 sayılı Harçlar Kanunu gereğince gerekse de 2560 sayılı İSKİ Kanunu"nu 21/a. Maddesine göre temyiz harçlarından muaf olmadığı ortadadır.
Somut olayda, hükmü temyiz eden davalı vekili tarafından verilen temyiz dilekçesinin temyiz defterine kaydedildiği, ancak temyiz harçlarının yatırılmadığı tespit edilmiştir.
Bu itibarla; hükmü temyiz eden davalı taraftan, temyiz harçlarının alınması için HUMK.nun 434/3. Maddesine göre işlem yapılması ve ondan sonra gönderilmesi için dosyanın mahkemesine GERİ ÇEVRİLMESİNE, 09.02.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.