MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Şantaj
HÜKÜM : Hükümlülük

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi. Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1)Sanığın, çalıştığı şirketten çıkartılmasının verdiği kızgınlıkla, şirketin imha ünitesinde bulunan ve imha edilmek üzere iade edilen et ürünlerinin tekrar üretime dahil edildiğine dair çalıştığı dönemde çektiği ve şirketin güvenliğine bıraktığı fotoğrafları kastederek şirketin müdürü olan katılana, "bu iş burada bitmeyecek, güvenliğe bir zarf bıraktım, onu görünce bu işin burada bitmeyeceğini anlayacaksınız" dediği, noter aracılığıyla fotoğrafların negatifinin iadesinin istendiği, negatifleri vermediği gibi negatiflerin iadesi için katılandan bir miktar para istediği, eyleminin, 765 sayılı TCK"nun 192/1, 5237 sayılı TCK"nun 107/2 maddesinde tanımlanan suçları oluşturduğu, 5237 sayılı TCK.nın 107/2 fıkrasının, 5377 sayılı Yasa ile 08.07.2005 tarihinden sonra suç olarak tanımlandığı, 01.06.2005 ila 08.07.2005 tarihleri arasında eylemin, aynı Yasa"nın 106/1. maddesinin ikinci cümlesinde düzenlenen sair tehdit suçu kapsamında kaldığı anlaşılmakla ; lehe olan yasanın belirlenmesi için 765 sayılı TCK"nun 192/1 ve 5237 sayılı TCK"nun 106/1, 2. cümlesi arasında karşılaştırma yapılması gerektiği gözetilmeden, 5237 sayılı TCK"nun 107/2 maddede düzenlenen suçun aleyhe sonuç doğurduğunun kabulü ile 765 sayılı TCK"nun 192/1 maddesi gereğince hükümlülük kararı verilmesi,
2)Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun, dairemizce de benimsenen 03.02.2009 tarih ve 11-250/13 sayılı kararında da kabul edildiği gibi CMK"nun 231/6-c bendindeki zarar kavramının belirlenebilir, ölçülebilir, somut maddi zarar olup manevi nitelikteki zararı kapsamadığı gözetilmeden, yükletilen şantaj suçunun mağdurunun, ne şekilde maddi nitelikte bir zararının olduğu açıklanmadan, sanığın hukuksal durumunun, maddedeki diğer yasal ölçütlere göre değerlendirilmesi yerine "zararın karşılanmaması" şeklindeki yasal olmayan gerekçeyle hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmemesi,
3) Suç tarihi itibariyle temel adli para cezasının 450 TL olduğu gözetilmeden 489 TL adli para cezasına hükmolunması,

Yasaya aykırı ve sanık ..."nın temyiz nedenleri ile kısmen değişik gerekçelerle tebliğnamedeki düşünce yerinde görüldüğünden HÜKMÜN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 20.02.2012 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.