Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2014/2366 Esas 2014/22263 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/2366
Karar No: 2014/22263
Karar Tarihi: 04.06.2014

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2014/2366 Esas 2014/22263 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Bayburt Sulh Ceza Mahkemesi'nin verdiği hüküm temyiz edilmiş. Temyizde sair itirazların reddedilmesine karşın, sanık hakkında tekerrüre hükmedilemeyeceği, ilk haksız hareketin kimden kaynaklandığı belirlenemediği için sanık lehine haksız tahrik hükümlerinin uygulanması gerektiği, velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri ile ilgili hak yoksunluğunun sadece kendi altsoyu üzerinde şartla tahliye tarihine kadar uygulanabileceği, yargılama giderinin devlet hazineye yüklenmesi gerektiği, gerekçeleriyle birlikte belirtilmiştir. Kanun maddeleri olarak, 5219 sayılı yasanın 3-B maddesi ile değişik 1412 sayılı CMUK'un 305/1. maddesi, 5237 sayılı TCK'nin 29. ve 53/3. maddeleri, 6352 sayılı Kanun'un 100. maddesi belirtilmiştir.

3. Ceza Dairesi 2014/2366 E. , 2014/22263 K.

"İçtihat Metni"

Tebliğname No : 3 - 2012/225817
MAHKEMESİ : Bayburt Sulh Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 08/05/2012
NUMARASI : 2011/450 (E) ve 2012/336 (K)

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü;
Yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1) Sanık hakkında Bayburt Sulh Ceza Mahkemesi"nin 14/10/2009 tarih 2009/69 esas- 2009/341 karar sayılı ilamının tekerrüre esas alındığı ancak 5219 sayılı yasanın 3-B maddesi ile değişik 1412 sayılı CMUK"un 305/1. maddesi hükmünce tekerrüre esas alınan ilamın miktar ve tarih itibariyle kesin nitelikte olması karşısında sanık hakkında tekerrüre hükmedilemeyeceğinin gözetilmemesi,
2) Olayda sanığın da yaralandığının anlaşılması karşısında ilk haksız hareketin hangi taraftan geldiği hususunda taraflar arasında farklı beyanlar bulunduğu, Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 22.10.2002 tarih ve 2002/4-238 Esas 367 sayılı Kararı uyarınca ve bu kararla uyumlu ceza dairelerinin yerleşmiş ve süreklilik gösteren kararlarında kabul edildiği üzere, ilk haksız hareketin kimden kaynaklandığı şüpheye yer bırakmayacak şekilde belirlenemediğinde şüpheli kalan bu halin sanık lehine 5237 sayılı TCK"nin 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükümlerinin uygulanmasını gerektirdiği halde bu hususun karar yerinde tartışılmaması,
3) Sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nin 53/3. maddesine göre TCK’nin 53/1-c maddesinde yer alan velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri ile ilgili hak yoksunluğunun sadece kendi altsoyu üzerinde şartla tahliye tarihine kadar uygulanabileceği gözetilmeden yazılı şekilde hüküm tesisi,
4) 6352 sayılı Kanun"un 100. maddesinin “6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanunun 106. maddesindeki terkin edilmesi gereken tutarlardan az olması halinde, bu giderin Devlet Hazinesine yüklenmesine karar verilir” hükmü karşısında, mahkemece yapılan yargılama giderinin 20 TL"nin altında olması nedeniyle Devlet Hazinesi"nin üzerinde bırakılması gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca isteme aykırı BOZULMASINA, 04.06.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.