Dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2015/14370 Esas 2016/243 Karar Sayılı İlamı

15. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/14370
Karar No: 2016/243
Karar Tarihi: 13.01.2016

Dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2015/14370 Esas 2016/243 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık dolandırıcılık suçundan mahkum edilmiş ancak mahkeme kararı temyiz edilmiştir. Temyiz sonucunda, sanığın savunma hakkının kısıtlanması nedeniyle hukuka aykırı davranıldığı, hapis cezasının miktarı hakkında karışıklığa neden olunduğu ve ceza infazının yasal prosedüre uygun olarak belirlenmediği gerekçeleri ile karar bozulmuştur.
Kanun Maddeleri:
- CMK'nın 307/1-2. maddesi: Sanığa duruşma gününün bildirilmesi için davetiye çıkartılması gerekir.
- TCK'nın 157/1. maddesi: Dolandırıcılık suçuna temel ceza belirlenirken suçun işleniş şekli ve özellikleri dikkate alınarak hapis ve adli para cezası verilir.
- TCK'nın 52/2. maddesi: Gün para cezası miktarı ekonomik durum dikkate alınarak belirlenir.
- 5237 sayılı Kanun'un 53. maddesi: Hak ve yetkileri kullanmak yönündeki yoksunluğun koşullu salıverilmeye kadar sürmesine karar verilmesi gerektiği belirtilir.

15. Ceza Dairesi 2015/14370 E. , 2016/243 K.
"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : Asliye Ceza Mahkemesi

SUÇ : Dolandırıcılık

Dolandırıcılık suçundan sanığın mahkumiyetine yönelik hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
1-CMK"nın 307/1-2 maddeleri gereğince sanığa da duruşma gününün bildirilmesi için davetiye çıkartılması gerekirken, buna uyulmayarak sanığın savunma hakkının kısıtlanması,
2-Sanık hakkında dolandırıcılık suçundan hüküm kurulurken, TCK"nın 157/1. maddesine göre temel ceza belirlenirken suçun işleniş şekli ve özellikleri dikkate alınarak takriren 3 yıl hapis ve 100 gün adli para cezasına hükmedildiği, sonrasında ise sanığın ekonomik durumu dikkate alınarak, TCK 52/2 maddesi gereğince gün para cezasının 20 TL olarak belirlenmesi suretiyle neticeten 1 yıl hapis ve 2.000 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına denilmek suretiyle verilen hapis cezasının miktarının ne kadar olduğu hususunda hükümde karışıklığa neden olunması,
3-5237 sayılı Kanun"un 53. maddesinin 1. fıkrasının "c" bendinde yer alan hak ve yetkileri kullanmak yönündeki yoksunluğun, kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından koşullu salıverilmeye kadar, üstsoyu ile diğer kişiler yönünden ise cezanın infazı tamamlanıncaya kadar sürmesine karar verilmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kanuna aykırı, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu nedenlerle, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesine istinaden uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. Maddesi uyarınca BOZULMASINA, 13.01.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.