Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : 466 sayılı Kanun gereğince tazminat
Hüküm : Davanın reddi

Davacı vekilinin 08.03.2013 tarihli dilekçesi ile müvekkili davacının bir suç soruşturması nedeniyle tutuklandığını ve aynı soruşturma kapsamında müvekkiline ait kamyona da el konulduğunu, yapılan yargılama sonunda beraatine ve aracın iadesine hükmedildiğini belirterek maddi ve manevi tazminat talebine ilişkin açılan davanın mahkemece reddine ilişkin hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü,
Tazminat davasına dayanak teşkil eden Hınıs Ağır Ceza Mahkemesinin 22.12.2004 tarihli, 2002/6 Esas - 2004/66 Karar sayılı ceza dosyasındaki beraat hükmünün içeriğinde, hükmün kesinleştiğinde yediemin olarak ilgililere teslim edilen araçların üzerindeki tedbirlerin kaldırılmasına karar verildiği, beraat hükmünün 01.04.2005 tarihinde kesinleştiği, dosya içeriğine göre davacının hükmün kesinleşmesinden sonra 12.12.2011 tarihinde dosya kapsamında el konulan aracın üzerindeki tedbirin kaldırılmasını talep ettiği, bu suretle davacının hakkında verilen beraat hükmünün kesinleştiğinden haberdar olduğu, buna karşılık tazminat davasının 08.03.2013 tarihinde açıldığı, bu nedenle tazminat davasının 466 sayılı Kanunun 2/1. maddesinde öngörülen 3 aylık sürede açılmadığı anlaşılmakla, süresinde açılmayan davanın reddine karar verilmesinde isabetsizlik görülmemiş, davanın tümüyle reddedilmesi karşısında, davalının yargılama giderlerinden sorumlu olamayacağının gözetilmemesi temyiz edenin sıfatına göre bozma sebebi yapılmamıştır.
Yapılan incelemeye, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre davacı vekilinin eksik inceleme ile hüküm kurulduğuna, davanın süresinde açıldığına ve davalıya vekalet ücretine hükmedilmemesi gerektiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle hükmün, isteme uygun olarak ONANMASINA, 15.04.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.