Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2021/6093 Esas 2022/19396 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi'nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren, 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişikliğin infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre sair temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1-5237 sayılı TCK'nın 62. maddesinde yazılı olan “Failin geçmişi, sosyal ilişkileri, fiilden sonraki ve yargılama sürecindeki davranışları, cezanın sanığın geleceği üzerindeki olası etkileri gibi hususlar” göz önünde bulundurularak lehe kanun talebi olan sanık hakkında takdiri indirime ilişkin TCK'nın 62. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağına karar verilmesi gerekirken, yasal ve yeterli gerekçe gösterilmeden “ başkaca arttırım ve indirime yer olmadığına” şeklindeki gerekçe ile sanık hakkında TCK'nın 62. maddesinin uygulanmaması,
2-Sanığın adli sicil kaydında tekerrüre esas alınan Ankara 26. Asliye Ceza Mahkemesinin 22.10.2013 tarih ve 2012/1163 esas sayılı ilamı ile hırsızlık suçundan verilen 3 yıl hapis cezasının suç tarihinden sonra 22/10/2013 tarihinde kesinleştiğinin anlaşılması nedeniyle TCK'nın 58/1. maddesi uyarınca tekerrüre esas alınamayacağı gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin bu sebepten dolayı BOZULMASINA, 22/11/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.