Yargıtay 3. Hukuk Dairesi 2016/1660 Esas 2016/1251 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :AİLE MAHKEMESİ

Taraflar arasındaki nafakanın artırılması davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hüküm, taraf vekillerince temyiz edilmesi üzerine, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
1- Davalı tarafın temyiz itirazlarının incelenmesinde;
5219 ve 5236 sayılı yasalar ile HUMK. nun 427.maddesinde öngörülen kesinlik sınırı 01.01.2015 tarihinden itibaren 2.080 TL. ye çıkarılmıştır.
Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 6.4.2005 günlü ve 2005/3-169 E- 235 K. sayılı kararı ile nafaka davalarında temyiz ve karar düzeltmede yıllık nafaka miktarının dikkate alınacağı açıklanmıştır.
Hüküm, yıllık nafaka farkı miktarı itibariyle kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi 01.06.1990 gün ve 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kurulu uyarınca Yargıtay"ca da temyiz isteminin reddine karar verilebilir.
Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz isteminin REDDİNE, peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine,
2-Davacı tarafın temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Hükmü, tebliğden sonra yasal süresi içerisinde temyiz etmeyen davacı vekili, davalı tarafın temyizi üzerine verdiği temyize cevap dilekçesi ile (katılma yoluyla) temyiz isteminde bulunmuştur. Ancak; katılma yoluyla temyiz hakkı, asıl temyiz talebine sıkı sıkıya bağlı bir hak olup, diğer tarafın asıl temyiz dilekçesinin normal temyiz süresi içerisinde ve kendisi yönünden temyizi kabil bir karara karşı verilmiş olması koşulu ile sınırlandırılmıştır.
Davalı tarafın temyiz itirazı yukarıda belirtildiği üzere reddedilmiştir. Bu nedenle davacı vekilinin katılma yoluyla temyiz isteminin de REDDİNE, 08.02.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.