Mahkemesi :İş Mahkemesi

Davacı, 01.07.2004 tarihinden itibaren yaşlılık aylığı tahsisine karar verilmesini istemiştir.

Mahkemece, hükümde belirtilen gerekçelerle davanın kabulüne karar verilmiştir.

Hükmün, davalı Kurum vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra, işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.

Davanın yasal dayanağı 506 sayılı Yasanın 60 ve devamı maddeleridir. 506 sayılı Yasanın yaşlılık aylığından yararlanma şartlarını düzenleyen 60. maddesinin (H) bendi hükmüne göre, “Bu maddede belirtilen yaşlılık aylıklarından yararlanabilmek için, sigortalının çalıştığı işten ayrılması ve yazılı istekte bulunması şarttır.”. Davacının anılan düzenleme kapsamında 09.11.2001 tarihinde Kurumdan yaşlılık aylığı talebinde bulunduğu, sigortalılık sürelerindeki belirsizlik nedeni ile talebin reddi sonrası kesinleşen karar ile belirlenen sigortalılık süreleri gözetilerek bu sefer yaş şartı gerçekleşmediği için tahsis talebinin ret edildiği anlaşılmaktadır.

Davacı yönünden sigortalılık süresi, prim gün sayısı ve yaş durumu gözetildiğinde, tahsis şartlarının 01.07.2004 tarihinde gerçekleştiği belirgin ise de, dosya içeriğine göre, davacının ilk tahsis talebinden sonra, Kurumdan 29.08.2012 tarihine kadar tahsis talebinde bulunmadığı, 09.11.2001 tarihli tahsis talebi ile tahsis şartlarının gerçekleştiği 01.07.2004 tarihi arasında makul kabul edilebilecek süreyi aşan bir zaman diliminin geçmesi nedeni ile 09.11.2001 tarihli tahsis talebinin geçerliliğinin kalmadığı, bu halde, 01.07.2004 tarihinden itibaren yaşlılık aylığı tahsisi için anılan maddede belirtilen yazılı başvuru şartının bulunmadığı gözetilerek, davacının 01.07.2004 tarihi öncesinde başkaca yazılı tahsis talebinin varlığı araştırılarak, varılacak sonuca göre karar verilmesi gerekirken, eksik inceleme ve hatalı değerlendirme sonucu, yazılı şekilde hüküm kurulmuş olması, usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.

O hâlde, davalı Kurum vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.

SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 16/02/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.