Hakaret - görevi yaptırmamak için direnme - kasten yaralama - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2015/21931 Esas 2016/16190 Karar Sayılı İlamı

18. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/21931
Karar No: 2016/16190
Karar Tarihi: 19.10.2016

Hakaret - görevi yaptırmamak için direnme - kasten yaralama - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2015/21931 Esas 2016/16190 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nin verdiği hükümler temyiz edilmiş ve başvurunun süresi, kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşülmüştür. Sanığa yükletilen görevi yaptırmamak için direnme, hakaret ve kasten yaralama eylemleri kanıtlanmıştır. Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriği dikkate alınmıştır. Eylemler doğru olarak nitelendirilmiş ve Kanunda öngörülen suç tiplerine uygun bulunmuştur. Hakaret suçunda belirlenen temel cezada, TCK’nın 43/1 ve 62/1. maddelerine göre yapılan artırım ve indirim sırasındaki hesap hataları nedeniyle sonuç ceza 1 yıl 2 ay 16 gün olarak tayin edilmiştir. TCK’nın 53/1-b maddesinde yer alan hak yoksunluğunun iptal edilmesi nedeniyle uygulanma olanağı ortadan kalkmıştır. Ancak mahkûmiyetin kanuni sonucu olarak infaz evresinde resen, TCK'nın 53. maddesinin 1 ila 3. fıkralarında öngörüldüğü biçimde uygulanması mümkündür. Kanun maddeleri: TCK 43/1, TCK 62/1, TCK 53/1-b, TCK 53/1-c.

18. Ceza Dairesi 2015/21931 E. , 2016/16190 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hakaret, görevi yaptırmamak için direnme, kasten yaralama
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Sanığa yükletilen görevi yaptırmamak için direnme, hakaret ve kasten yaralama eylemleriyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemlerin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tiplerine uyduğu,
Hakaret suçunda belirlenen temel cezada, TCK’nın 43/1 ve 62/1. maddelerine göre yapılan artırım ve indirim sırasındaki hesap hataları nedeniyle sonuç ceza 1 yıl 2 ay 17 gün yerine, 1 yıl 2 ay 16 gün olarak eksik tayin edilmiş ise de aleyhe temyiz olmadığından bozma yapılamayacağı,
TCK’nın 53/1-b maddesinde yer alan hak yoksunluğunun uygulanmasına ilişkin hükmün Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararıyla iptal edilmesi nedeniyle uygulanma olanağı ortadan kalkmış ve yine aynı Kanunun 53/1-c maddesindeki hak yoksunluğunun sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri yönünden koşullu salıverme tarihine kadar, diğer kişilere karşı belirtilen yetkiler yönünden mahkûm olunan hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar geçerli olacağı gözetilmemiş ise de, mahkûmiyetin kanuni sonucu olarak infaz evresinde re"sen, TCK"nın 53. maddesinin 1 ilâ 3. fıkralarında öngörüldüğü biçimde uygulanması mümkün görüldüğünden, bu hususların bozmayı gerektirmediği,
Anlaşıldığından, sanık ...’ın ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmemiş olmakla, tebliğnamedeki isteme kısmen aykırı olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKÜMLERİN ONANMASINA, 19.10.2016 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.