Mahkemesi : İş Mahkemesi

Dava, malullük aylığı tahsisi istemine ilişkindir.
Mahkemece, hükümde belirtilen gerekçelerle davanın reddine karar verilmiştir.
Hükmün, davacı vasisi tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
Tahsis talep tarihi itibariyle yürürlükte bulunan 506 sayılı Kanunun 53. maddesine göre, “…Kurum hastanelerince düzenlenecek usulüne uygun sağlık kurulu raporları ve dayanağı tıbbî belgelerin incelenmesi sonucu çalışma gücünün en az 2/3’ünü yitirdiği Kurumca tespit edilen sigortalı, malullük sigortası bakımından malul sayılır.” Hastanelerin sağlık raporları arasında çelişki bulunması durumunda, bu çelişkinin, 109. maddede belirtilen prosedüre uyularak, Sosyal Sigorta Yüksek Sağlık Kurulundan, itiraz halinde ise Adli Tıp Kurumundan alınacak raporla giderilmesi gereklidir(5510 sayılı Kanunun 95. maddesi). Ancak Sosyal Sigorta Yüksek Sağlık Kurulundan verilecek rapor ile Adlî Tıp Kurumu’ndan alınacak rapor arasında çelişki mevcut olması halinde Adli Tıp Genel Kurulundan rapor alınmalıdır.
Somut olayda; davacının 05.02.2008 tarihinde maluliyet aylığı tahsis talebinde bulunduğu, davalı Kurum tarafından 2/3 oranında çalışma gücünü kaybetmediği gerekçesi ile talebinin reddedildiği, Sosyal Sigorta Yüksek Sağlık Kurulunun 16.03.2011 günlü raporu ile de çalışma gücünün %60 oranında kaybetmediğinin bildirildiği, 17.09.2012 tarihli Adli Tıp Kurumu 3. İhtisas Kurulu raporunda ve 12.12.2013 tarihli Adli Tıp Kurumu Genel Kurulu raporunda davacının 11.10.2008 tarihinde yürürlüğe giren yönetmelik hükümlerine göre beden çalışma gücünü 2/3 oranında kaybetmediğinin bildirildiği anlaşılmaktadır. Davacının tahsis talep tarihinin 05.02.2008 tarihi olması gözetilerek, anılan tarihte yürürlükte bulunan yönetmelik hükümleri esas alınarak 2/3 yada %60 oranında çalışma gücü kaybının bulunup bulunmadığı hususunda Adli Tıp Kurumu Genel Kurulundan rapor alınarak, öngörülen istisnaları dışında 01.10.2008 tarihinde yürürlüğe giren 5510 sayılı Yasanın malullük aylığı şartlarını düzenleyen 25 ve devamı maddelerindeki sigortalı lehine olan düzenlemeler de göz önünde bulundurularak, varılacak sonuca göre karar verilmesi gerekirken, davacının tahsis talep tarihi sonrasında yürürlüğe giren yönetmelik hükümleri gözetilerek hesaplanan çalışma gücü kaybı oranı esas alınarak, yazılı şekilde hüküm kurulması, usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O hâlde, davacı vasisinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ : Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine, 16.02.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.