Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2021/9159 Esas 2022/7613 Karar Sayılı İlamı

İhbarname No : KYB - 2021/28565


Hükümlü veya tutuklunun kaçması suçundan sanık ...'ın mahkumiyetine dair Ortaca 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 19/10/2018 tarihli ve 2016/825 Esas, 2018/849 sayılı kararını kapsayan dosya incelendi.
5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 223/7. maddesinde “Aynı fiil nedeniyle, aynı sanık için önceden verilmiş bir hüküm veya açılmış bir dava varsa davanın reddine karar verilir.” hükmünün yer aldığı, dosya kapsamına göre; sanığın işlemiş olduğu hükümlü veya tutuklunun kaçması suçundan Nazilli Cumhuriyet Başsavcılığınca düzenlenen 26/11/2015 tarihli iddianame ile açılan davanın yapılan yargılaması sonucunda Nazilli 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 12/07/2018 tarihli ve 2015/1032 Esas, 2018/737 sayılı kararı ile sanığın mahkûmiyetine karar verildiği, anılan kararın İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 10. Ceza Dairesinin 07/09/2018 tarihli ve 2018/2610 Esas, 2018/2420 sayılı kararı ile istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmek suretiyle istinaf incelemesinden geçerek 07/09/2018 tarihinde kesinleştiği, sanığın aynı eylemi sebebiyle bu kez Ortaca Cumhuriyet Başsavcılığınca düzenlenen 05/01/2016 tarihli iddianame ile açılan davanın yapılan yargılaması sonucunda Ortaca 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 19/10/2018 tarihli ve 2016/825 Esas, 2018/849 sayılı kararı ile de sanığın mahkûmiyetine karar verildiği, açılan mükerrer davanın, 5271 sayılı Kanun’un 223/7. maddesi gereğince reddine karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde mahkûmiyet kararı verilmesinde isabet görülmediğinden bahisle 5271 sayılı CMK.nın 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu Yüksek Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğünün 16.02.2021 gün ve 11669 sayılı kanun yararına bozma istemine atfen Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 16.03.2021 gün ve KYB - 2021/28565 sayılı ihbarnamesi ile dairemize tevdii kılınmakla incelendi.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Gereği görüşülüp düşünüldü:
Dosya kapsamına göre hükümlü ... hakkında, 19.11.2015 günü işlediği hükümlü veya tutuklunun kaçması suçu nedeniyle Nazilli Cumhuriyet Başsavcılığının 26.11.2015 tarihli iddianamesi ile dava açılarak Nazilli 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 12.07.2018 tarih, 2015/1032 Esas ve 2018/737 sayılı kararı ile mahkumiyetine karar verildiği ve bu kararın istinaf edilmesi üzerine İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 10. Ceza Dairesinin 07.09.2018 günlü ilamı ile esastan reddedilerek kesinleştiği, hükümlünün aynı eylemi sebebiyle Ortaca Cumhuriyet Başsavcılığı'nın 05.01.2016 tarihli iddianamesi ile açılan davada, Ortaca 3. Asliye Ceza Mahkemesinin ./..


S/2

19.10.2018 tarih, 2016/825 Esas ve 2018/849 sayılı kararı ile mahkumiyetine hükmedildiği ve kararın istinaf edilmeden 29.11.2018 tarihinde kesinleştiğinin anlaşılması karşısında;
Ortaca 3. Asliye Ceza Mahkemesinde görülen davaya ait iddianamenin daha sonra düzenlenmiş olması ve hükmün Nazilli 1. Asliye Ceza Mahkemesi kararından sonra kesinleşmesi nedeniyle Ortaca 3. Asliye Ceza Mahkemesince mükerrer davanın reddine karar verilmesi gerekmekte ise de, Nazilli 1. Asliye Ceza Mahkemesi karanının istinaf incelemesinden geçerek kesinleştiği bu nedenle bu hükme yönelik kanun yoluna başvurulması mümkün olmadığından, Ortaca 3. Asliye Ceza Mahkemesince aynı fiil nedeniyle açılan mükerrer davanın reddine karar verilmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde mahkumiyet kararı verilmesi,
Yasaya aykırı ve Adalet Bakanlığı'nın Kanun Yararına Bozma istemine dayalı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının ihbarname içeriği bu itibarla yerinde görüldüğünden Ortaca 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 19.10.2018 tarihli ve 2016/825 Esas, 2018/849 sayılı kararının CMK.nın 309/4-d maddesi uyarınca BOZULMASINA, yürütülen mükerrer davanın, 5271 sayılı CMK.nın 223/7. maddesi uyarınca REDDİNE, sanık hakkında mahkemece hükmedilen bu cezanın kaldırılmasına ve infaz edilmemesine, dosyanın Adalet Bakanlığına gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 24.05.2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.