Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2013/16529 Esas 2015/8817 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda verilen hükmün duruşmalı olarak temyizen tetkiki davacı vekilince istenmiş olmakla duruşma için tayin edilen 31.03.2015 Salı günü davacı vekili Av. geldi. Davalı tarafından gelen olmadı. Temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşıldıktan ve hazır bulunan davacı vekili dinlendikten sonra vaktin darlığından dolayı işin incelenerek karar bağlanması başka bırakılmış olup dosya incelendi, gereği düşünüldü.
-K A R A R-
Davacı vekili, müvekkili ile davalı arasında 1971 yılında 25 yıl süre ile kar paylı hayat sigortası sözleşmesi imzalandığı, sürenin sonunda müvekkili tarafından davalıya başvurulduğunu, ancak davalının 0,50 TL ödeme yapmayı teklif ettiğini, bu miktarın ise müvekkili tarafından kabul edilmediğini ileri sürerek fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla 6.000 TL tazminatın ticari faiziyle birlikte davalıdan tahsilini talep etmiş, 22.04.2011 tarihli ıslah dilekçesi ile taleplerini 492.000 TL"ye yükselttiklerini bildirmiştir.
Davalı vekili, öncelikle zamanaşımı definde bulunmuş, ödenecek tazminatın poliçe koşullarına göre hesaplanması gerektiğini ileri sürerek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, iddia, savunma ve toplanan delillere göre; davanın kısmen kabulü ile 0,71 TL"nin dava tarihinden itibaren hesaplanacak avans faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine karar verilmiş; hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere göre, davacı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan ve yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.

2-Dava, kar paylı hayat sigorta poliçesinden kaynaklanan tazminat istemine ilişkindir.
Dosyadaki bilirkişi raporunda davacının talep edebileceği tazminat miktarı eski Türk Lirası ile 491.999 TL olarak bulunmuş, bunun üzerine davacı vekilince yapılan maddi hata sonucu dava değeri 492.000 TL"ye yükseltilmiştir. Bu hususun maddi hata sonucu gerçekleştiği, davacı vekilince dava dilekçesinde 6.000 TL talep edildiği gözetildiğinde, davalı yararına nispi 720 TL vekalet ücretine hükmetmek gerekirken yazılı olduğu şekilde 30.000 TL vekalet ücretine hükmedilmiş olması doğru olmayıp bozma sebebi ise de; bu yanılgının giderilmesi yargılamanın tekrarını gerektirir nitelikte görülmediğinden, hükmün 6100 sayılı HMK"nın geçici 3/II. Maddesi delaletiyle 1086 sayılı HUMK’nın 438/7. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile, hükümde yer alan "Davalı lehine karar tarihinde yürürlükte bulunan...." uyarınca hesaplanan 30.529,97 TL vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalıya verilmesine" cümlesinin hükümden çıkarılarak, yerine "Davalı lehine karar tarihinde yürürlükte bulunan ...." uyarınca hesaplanan 720 TL vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalıya verilmesine" cümlesinin eklenmesine ve hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 1.100,00 TL vekalet ücretinin davalıdan alınarak duruşmada vekille temsil olunan davacıya verilmesine, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacıya geri verilmesine 23.06.2015 günü oybirliğiyle karar verildi.