Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2019/11032 Esas 2020/10 Karar Sayılı İlamı

16. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/11032
Karar No: 2020/10
Karar Tarihi: 13.01.2020

Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2019/11032 Esas 2020/10 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Ankara 13. Ağır Ceza Mahkemesi tarafından verilen 2018/48 - 2018/243 sayılı kararda, sanığın silahlı terör örgütüne üye olma suçundan suçlu bulunduğu ve TCK’nın 314/2, 3713 sayılı Kanunun 5/1, TCK’nın 53, 58/9 yollamasıyla 58, 63. maddeleri uyarınca mahkumiyet hükmüne çarptırıldığı belirtilmiştir. Bölge Adliye Mahkemesi tarafından yapılan incelemede, yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, delillerin hukuka uygun olarak elde edildiği, savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde eksiksiz olarak sergilendiği ve vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı tespit edilmiştir. Temyiz talebinin reddi nedeninin bulunmadığından işin esasına geçilmiş ve sanık müdafiinin temyiz dilekçesinde ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmemiştir. CMK’nın 302/1. maddesi gereğince temyiz davasının esastan reddiyle hüküm onanmıştır. Kararda geçen kanun maddeleri TCK’nın 314/2, 3713 sayılı Kanunun 5/1, TCK’nın 53, 58/9 yollamasıyla 58, 63. maddeleridir. Bu kanun maddeleri, sanığın silahlı terör örgütüne üye olma suçunu işlediği ve mahkumiyet hükmüne çarptırıldığına dair yasal dayanakları ortaya koymaktadır.

16. Ceza Dairesi 2019/11032 E. , 2020/10 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ceza Dairesi
İlk Derece Mahkemesi : Ankara 13. Ağır Ceza Mahkemesinin 10.09.2018 tarih
ve 2018/48 - 2018/243 sayılı kararı
Suç : Silahlı terör örgütüne üye olma
Hüküm : TCK’nın 314/2, 3713 sayılı Kanunun 5/1, TCK’nın 53, 58/9 yollamasıyla 58, 63. maddeleri uyarınca kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik istinaf başvurusunun
esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle;
Temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebebine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, hükme esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiğinin belirlendiği, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde eksiksiz olarak sergilendiği, özleri değiştirmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, yaptırımların kanuni bağlamda şahsileştirilmek suretiyle uygulandığı anlaşılmakla; sanık müdafiinin temyiz dilekçesinde ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmediğinden CMK’nın 302/1. maddesi gereğince temyiz davasının esastan reddiyle hükmün ONANMASINA, 28.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren 20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Kanunun 8. maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanunun 304. maddesi uyarınca dosyanın Ankara 13. Ağır Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin bilgi için Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 4. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 13.01.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.