MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
DEĞİŞİK İŞ KARAR TARİHİ : 11/01/2016
SUÇ : Nitelikli dolandırıcılık
HÜKÜM : Sanık hakkında; TCK’nın 158/1-d, 43/1, 62/1, 52/2 ve 53. maddeleri gereğince mahkumiyet
DEĞİŞİK İŞ KARAR : Temyiz talebinin reddine

Nitelikli dolandırıcılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık ... ve sanık müdafii olduğunu beyan eden Av. ... tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Hükümlü ... müdafii Av. ... ’ın, 08/01/2016 tarihli dilekçe ile; “müvekkili hakkında yokluğunda karar verildiğini, esas hakkındaki hükmün Yargıtay Ceza Genel Kurulunca aranan şekil şartlarına uygun olmadığını, ayrıca esas hakkındaki hükmün Tebligat Kanununa uygun olarak tebliğ edilmediğini belirterek, kararın kesinleşme şerhinin kaldırılmasını, infazın durdurulmasını, eski hale getirme talebinin temyiz talebi olarak kabul edilerek, temyiz incelemesi yapılmak üzere dosyanın Yargıtay’a gönderilmesini” talep ettiği, bu talep üzerine ... 1. Ağır Ceza Mahkemesi tarafından, 2016/11 D.İş sayılı, 11/01/2016 tarihli infazın durdurulması talebi, temyiz talebi ve eski hale getirme talebinin reddine ilişkin karar verildiği, kararın tebliği sonrası hükümlü müdafii Av. ... Sayılğan tarafından, 12/01/2016 tarihli dilekçe ile itiraz edildiği itirazı inceleyen ... 2. Ağır Ceza Mahkemesi’nin 19/01/2016 tarihli, 2016/73 D. İş sayılı kararı ile; “eski hale getirme, temyiz ve infazın durdurulmasına ilişkin dilekçede, tebligatın hükümlünün daha önceden ikamet edip ancak şu an taşınmış olduğu adrese yapıldığını belirterek, Tebligat Kanunu 21. maddeye göre gerekçeli kararın tebliğ edildiğini, ancak yapılan tebligatın usulsüz olduğunu belirterek eski hale getirme talep ederek temyiz hakkının verilmesini ve infazın durdurulmasını istediği anlaşılmakla, temyiz dilekçesi ve eski hale getirme talepli istemin birlikte verilmesi halinde, karar verme yetkisinin Yargıtay"ın ilgili Dairesine ait olduğu dikkate alınarak, 5271 sayılı CMK"nın 264. maddesine göre hükümlü müdafiinin başvurusunun Yargıtay İlgili Ceza Dairesine gönderilmek üzere mahkemesine iadesine” dair karar verildiği, hükümlü müdafiinin 26/01/2016 tarihli dilekçe ile de; dosyanın temyiz incelemesi için Yargıtay’a gönderilmesini talep ettiği anlaşılmakla yapılan incelemede;
Sanığın yokluğunda verilen kararın 19/06/2015 tarihinde usulüne uygun olarak tebliğ edildiği, sanığın yokluğunda verilen kararın, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 310/1. maddesinde öngörülen 1 haftalık temyiz süresi geçtikten sonra eski hale getirme ve temyiz hakkının verilmesi talepli olarak hükümlü müdafii ile hükümlü tarafından temyiz edildiği anlaşılmakla, temyiz inceleme başvurusunun süresinde olmadığı gerekçesiyle verilen temyiz talebinin reddi kararında bir isabetsizlik görülmediğinden, temyiz isteminin reddine dair ... 1. Ağır Ceza Mahkemesi’nin 11/01/2016 gün ve 2014/731 Esas ve 2016/11 D.İş sayılı kararının usul ve yasaya uygun olduğu dikkate alınarak; bu karara yönelik hükümlünün ve hükümlü müdafiinin temyiz itirazlarının reddiyle, anılan “D.İş sayılı kararın” ONANMASINA, 22.04.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.