213 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2015/3187 Esas 2015/4835 Karar Sayılı İlamı

19. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/3187
Karar No: 2015/4835
Karar Tarihi: 30.09.2015

213 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2015/3187 Esas 2015/4835 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Bilecik 1. Asliye Ceza Mahkemesi tarafından 213 Sayılı Kanun'a aykırılık suçu kapsamında yargılanan sanık hakkında verilen hükümler, Ceza Dairesi tarafından incelenmiştir. Temyiz isteği reddedilmeyen dosyada, suçun sanık tarafından işlendiği ve kanıtlarla desteklendiği belirtildi. Hükümdeki tek eksiklik, TCK'nın 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca sanığın hak yoksunluğunun, sadece kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet veya kayyımlık yetkileri açısından koşullu salıverilmesi tarihine kadar devam etmesi gerektiği halde hükümde bunun yer almamasıdır. Bu eksiklik nedeniyle hüküm BOZULMUŞTUR ve yeniden yargılama yapılmaksızın düzeltilebilir niteliktedir. Sanık sadece kendi altsoyu üzerindeki hak ve yetkilerinden koşullu salıvermeye kadar yoksun bırakılacak, altsoyu dışındaki hak ve yetkilerinden ise cezanın infazı tamamlanana kadar yoksun bırakılacaktır.
Kanun Maddeleri:
- TCK'nın 213. maddesi
- TCK'nın 53. maddesi (3. fıkra, c bendi)
- 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi
- 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddesi
- 5237 sayılı TCK'nın 53/1-c maddesi.

19. Ceza Dairesi 2015/3187 E. , 2015/4835 K.

"İçtihat Metni"

Tebliğname No : 11 - 2011/232944
MAHKEMESİ : Bilecik 1. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 05/05/2011
NUMARASI : 2010/232 (E) ve 2011/231 (K)
SUÇ : 213 Sayılı Kanuna Aykırılık

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihlerine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Yükletilen suçun tarafından sanık tarafından işlendiğinin kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanun"da öngörülen suç tipine uyduğu,
Anlaşılmış ve ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi hükmü etkileyecek oranda hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır.
Ancak,
TCK"nın 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, sanık hakkında 1. fıkranın (c) bendinde yazılı hak yoksunluğunun, sanığın sadece kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet veya kayyımlık yetkileri açısından koşullu salıverilmesi tarihine, altsoyu dışında kalanlarla ilgili hak ve yetkilerden ise cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kanuna aykırı, sanığın temyiz iddiaları yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle BOZULMASINA, bozma sebebi 5320 sayılı Kanunun 8/1. madde ve fıkrası aracılığıyla 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddesi uyarınca, yeniden yargılama yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte bulunduğundan, hüküm fıkrasından “5237 sayılı TCK’nın 53/1. maddesinin (c) bendinde düzenlenen haklardan (güvenlik tedbirinden) ise koşullu salıvermeye kadar yoksun bırakılmasına” ibaresinin çıkarılarak yerine “5237 sayılı TCK"nın 53/1-c maddesinde belirtilen hak yoksunluğunun sanığın sadece kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet veya kayyımlık yetkileri açısından koşullu salıverilmesi tarihine, altsoyu dışında kalanlarla ilgili hak ve yetkilerden ise cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına” yazılmak suretiyle DÜZELTİLMESİNE ve başkaca yönleri Kanuna uygun bulunan hükmün bu bağlamda ONANMASINA, 30.09.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.