MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : İhmali davranışla görevi kötüye kullanma
HÜKÜM : Açıklanması geri bırakılan hükmün açıklanması suretiyle atılı suçtan mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
TCK"nın 257. maddesi genel, tali ve tamamlayıcı bir hüküm olup, görevi kötüye kullanma suçunun oluşumu için eylemin Kanunda ayrıca suç olarak tanımlanmamış olması gerektiği, mahalle muhtarı olan sanığın, şikayetçinin kimlik bilgilerini içeren 09/11/2007 tarihli nüfus cüzdanı talep belgesi ile müracaatta bulunan ve hakkında bu olaydan dolayı ayrıca soruşturma yürütülen kimliği meçhul şahsın getirdiği bu belgeyi gerekli araştırmayı yapmadan isim kaşesini basıp imzaladıktan ve muhtarlık mühürüyle mühürledikten sonra nüfus cüzdanı talebinde kullanması için vermesi şeklinde sübuta eren eyleminin 5490 sayılı Nüfus Hizmetleri Kanununun 67/1. maddesinde düzenlenen “gerçeğe aykırı nüfus cüzdanı talep belgesi verme” suçunu oluşturduğu gözetilmeden, yanılgılı değerlendirme sonucu suç vasfında hataya düşülerek yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kabule göre de;
Açıklanması geri bırakılan hükümden sonra 19/12/2010 tarihinde yürürlüğe giren 6086 sayılı Yasanın 1. maddesi ile TCK"nın 257/1-2. madde-fıkralarında yer alan "kazanç" sözcüğünün "menfaat" olarak değiştirilmesi, bu fıkralarda öngörülen cezaların alt ve üst sınırlarının indirilmesi karşısında, TCK"nın 7/2. madde-fıkrasındaki "suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur" hükmü gözetilerek sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi zorunluluğu,
Suçu TCK"nın 53/1-a maddesindeki hak ve yetkileri kötüye kullanmak suretiyle işlediği kabul edilen sanık hakkında aynı Kanunun 53/5. maddesi uyarınca hak yoksunluğuna karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321 ve 326/son maddeleri uyarınca BOZULMASINA 10/10/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.