213 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2015/4380 Esas 2015/4828 Karar Sayılı İlamı

19. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/4380
Karar No: 2015/4828
Karar Tarihi: 30.09.2015

213 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2015/4380 Esas 2015/4828 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Tokat 1. Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen 2009/115 (E) ve 2011/172 (K) numaralı kararın temyiz edildiği belirtiliyor. Yargılama sürecinde gerekli kanıtların sunulduğu ve suçun sanık tarafından işlendiğinin kanıtlandığı ifade ediliyor. Hükümde başka temyiz nedenleri görülmediği belirtiliyor. Ancak, kararda 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53/1-(c) maddesinde yer alan hak yoksunluğunun koşullu salıverme tarihine kadar geçerli olacağı belirtilmesine rağmen diğer kişilere karşı belirtilen yetkiler yönünden ve 53/1-a,b,d,e bentlerindeki hak yoksunlukları bakımından mahkum olunan hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar da geçerli olacağı gözetilmediği vurgulanıyor. Bu nedenle hüküm, 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ve 1412 sayılı CMUK'un 322. maddesi uyarınca düzeltildi. Kanun maddesi ayrıntıları ise 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53/1-(c) bendinde yer alan hak yoksunluğunun kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri yönünden koşullu salıverme tarihine kadar, diğer kişilere karşı belirtilen yetkiler yönünden ve 53/1-a,b,d,e bentlerindeki hak yoksunlukları bakımından mahkum olunan hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar geçerli olacağı şeklinde açıklanıyor.

19. Ceza Dairesi 2015/4380 E. , 2015/4828 K.

"İçtihat Metni"

Tebliğname No : 11 - 2011/244136
MAHKEMESİ : Tokat 1. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 12/04/2011
NUMARASI : 2009/115 (E) ve 2011/172 (K)
SUÇ : 213 Sayılı Kanuna Aykırılık

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Yükletilen suçun sanık tarafından işlendiğinin kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanun"da öngörülen suç tipine uyduğu,
Cezanın kanuni bağlamda uygulandığı,
Anlaşılmış ve ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi hükmü etkileyecek oranda hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır.
Ancak,
5237 sayılı TCK"nın 53/1-(c) bendinde yer alan hak yoksunluğunun kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri yönünden koşullu salıverme tarihine kadar, diğer kişilere karşı belirtilen yetkiler yönünden ve 53/1-a,b,d,e bentlerindeki hak yoksunlukları bakımından mahkum olunan hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar geçerli olacağının gözetilmemesi,
Kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde ise de bu aykırılıklar yeniden duruşma yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte olduğundan 5320 sayılı Kanunun 8/1. madde ve fıkrası aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesi uyarınca, 53. maddenin uygulanmasına dair fıkranın hükümden çıkarılarak yerine "5237 sayılı TCK"nın 53/1-(c) bendinde yer alan hak yoksunluğunun kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri yönünden koşullu salıverme tarihine kadar, diğer kişilere karşı belirtilen yetkiler yönünden ve 53/1- a, b, d, e bentlerindeki
hak yoksunlukları bakımından mahkum olunan hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar geçerli olacağı” ifadesinin eklenmesi suretiyle tebliğnameye uygun olarak hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 30/09/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.