Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2014/1353 Esas 2014/9135 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/1353
Karar No: 2014/9135
Karar Tarihi: 15.04.2014

Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2014/1353 Esas 2014/9135 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacıların 466 sayılı Kanun'a dayalı tazminat taleplerinin reddedildiği belirtilen ve Ağır Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir karar incelenmiştir. Kararda, 466 sayılı Kanun'un 2. maddesindeki üç aylık sürenin başlangıcının 21/04/1975 tarihli ve 3-5 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararı'na atıf yapıldığı ve kesinleşen beraat kararından davacıların haberdar olmasının arandığı belirtilmiştir. Tazminat talebinin özel hukuk kapsamında değerlendirilmesi gerektiği ve makul bir süre içinde dava edilmesi gerektiği, dava süresi açısından Borçlar Kanunu'nun 60. maddesindeki sürenin kabul edilmesi gerektiği ifade edilmiştir. Kanun dışı yakalanan veya tutuklananlar bakımından, beraat hükmünün verilmesinden itibaren 10 yıl dolduktan sonra tazminat istenemeyeceği belirtilmiştir. Sonuç olarak, davacıların tazminat talebinin dayanağı olan ceza dava dosyasında 12.10.1990 tarihinde verilen beraat hükmü ile tazminat davasının açılmış olduğu 09.05.2012 tarihine kadar, 21 yıldan fazla süre geçtiği ve bu süre içerisinde davacıların haklarındaki beraat hükmünden haberdar olmadıkları belirtilmiştir. Bu nedenle, süresinde açılmayan davanın reddine karar verilmiştir. Kararda

12. Ceza Dairesi 2014/1353 E. , 2014/9135 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : 466 sayılı Kanuna göre tazminat
Hüküm : Davanın reddi

Davacıların tazminat taleplerinin reddine ilişkin hüküm, davacılar vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
İncelenen dosya kapsamına göre; dava 466 sayılı Kanun hükümlerine dayalı tazminat istemine ilişkin olup, Ceza Genel Kurulunun 23/03/2010 tarih ve 2009/256 esas-2010/57 sayılı kararında 466 sayılı Kanunun 2. maddesindeki üç aylık sürenin başlangıcı için 21/04/1975 tarih ve 3-5 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararına atıf yapılarak kesinleşen beraat kararından davacıların haberdar olmasının arandığı, ancak adı geçen kararda tazminat davasının ne zamana kadar açılması gerektiğine dair bir açıklama bulunmamakla birlikte hiçbir hakkın sonsuza dek dava konusu yapılamayacağı, özel hukuk kapsamında değerlendirilmesi gereken bu talebin de makul bir süre içinde dava edilmesi, dava süresi açısından en lehe kabul ile Borçlar Kanununun 60. maddesindeki sürenin kabulü gerektiği ve her koşulda davanın 10 yıllık süre içinde açılması gerektiği kabul edilmekle kanun dışı yakalanan veya tutuklananlar bakımından, beraat hükmünün verilmesinden itibaren 10 yıl dolduktan sonra 466 sayılı Kanuna göre tazminat istenemeyeceği bu kapsamda tazminat talebinin dayanağı olan ceza dava dosyasında 12.10.1990 tarihinde verilen beraat hükmü ile tazminat davasının açılmış olduğu 09.05.2012 tarihine kadar, 21 yıldan fazla süre geçtiği ve davacıların bu uzun süre içerisinde haklarındaki beraat hükmünden haberdar olmadıklarından söz etmenin yaşamın olağan akışına uymayacağı, davanın süresinde açıldığının kabulünün mümkün olamayacağı gözetilip, süresinde açılmayan davanın reddine karar verilmesinde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan incelemeye, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, davacılar vekilinin temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA, 15.04.2014 tarihinde oybirliği ile karar verildi.