5607 sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2019/9938 Esas 2021/4678 Karar Sayılı İlamı

19. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/9938
Karar No: 2021/4678
Karar Tarihi: 20.04.2021

5607 sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2019/9938 Esas 2021/4678 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hakkında 5607 sayılı Kanuna aykırılık suçundan mahkumiyet hükmü verilmiş ve bu karar temyiz edilmiştir. Ancak, sanık lehine olan 7242 sayılı Kanunun 61. maddesi ile 5607 sayılı Kanunun 3/22. maddesine eklenen düzenleme göz önüne alındığında, yerel mahkemece hukuki durumun yeniden değerlendirilmesi gereklidir. Yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılması için dosya mahkemesine gönderilmiştir. Kanun maddeleri olarak; 5607 sayılı Kanunun 3/22. ve 5/2. maddeleri, 5237 sayılı TCK'nin 7. maddesi, 7242 sayılı Kanunun 61. ve 63. maddeleri, 5607 sayılı Kanuna eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası, 7201 sayılı Tebligat Kanunu'nun 32. maddesi, 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi olarak belirtilmiştir.

19. Ceza Dairesi 2019/9938 E. , 2021/4678 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5607 sayılı Kanuna Aykırılık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Gıyabında kurulan hükme ilişkin gerekçeli kararın, sanığın savunmasında bildirdiği ikamet adresinde 17/06/2014 tarihinde annesine tebliğ edilmiş ise de sanığın temyiz dilekçesine eklediği pasaportun incelenmesinde, sanığın 17/05/2014 ilâ 18/06/2014 tarihleri arasında yurtdışında olduğu, sanığın Ülkeye 18/06/2014 tarihinde giriş yaptığını ve 21/06/2014 tarihinde gerekçeli karardan haberdar olduğunu beyan ettiği dikkate alınarak 7201 sayılı Tebligat Kanununun 32. maddesi uyarınca aksi sabit olmayan beyanına göre sanığın eski hale getirme nedeninin yerinde ve temyiz isteminin de Kanuni süresi içerisinde bulunduğu belirlenerek inceleme yapılmıştır.
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede; başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak,
Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanunun 61. maddesi ile 5607 sayılı Yasa"nın 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklindeki düzenlemenin sanık lehine hükümler içerdiği, yine aynı Yasa’nın 62.maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Yasa"nın 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği anlaşılmakla, 5237 sayılı TCK"nin 7. maddesi ve 7242 sayılı Yasa’nın 63. maddesi ile 5607 sayılı Yasa"ya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası mucibince ilgili hükümlerin uygulanma koşullarının bulunup bulunmadığı araştırılarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun yerel mahkemece yeniden değerlendirilmesi zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş ve sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden HÜKMÜN 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın mahkemesine gönderilmesine, 20/04/2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.