Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2018/7611 Esas 2019/3591 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/7611
Karar No: 2019/3591
Karar Tarihi: 21.02.2019

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2018/7611 Esas 2019/3591 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın tekerrüre esas alınan hırsızlık suçundan cezalandırılmasına karar verdiği önceki bir mahkeme kararıyla ilgili uzlaşma hükümlerinde yapılan değişikliği göz önünde bulundurarak, uzlaştırma işlemi uygulanıp uygulanmadığının araştırılması gerektiğini belirtti. Ayrıca müştekinin, sanığa yumrukla vurmaya teşebbüs etmesinden dolayı, haksız tahrikten yapılan asgari oranda indirim yerine (1/2) oranında indirim uygulanmasını hükmetti. Anayasa Mahkemesi'nin TCK'nin 53. maddesindeki bazı hükümleri iptal etmesi nedeniyle sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinin gerektiğini ifade etti. Kararda, 5237 sayılı TCK'nin 141/1. maddesi (Hırsızlık), 6763 sayılı Kanun'un 34. maddesi (Uzlaşma hükümlerinin düzenlenmesi), 5271 sayılı CMK'nin 253. maddesi (Uzlaşma işleminin uygulanması), TCK'nin 2. ve 7. maddeleri (Kanunların geriye yürümeme ilkesi ve yasama organının yetkisi) ve 58. maddesi (Tekerrür hükümleri) gibi kanun maddeleri de yer almaktadır.

3. Ceza Dairesi 2018/7611 E. , 2019/3591 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1) Sanığın adli sicil kaydında tekerrüre esas olabilecek başka sabıkasının bulunmadığı da gözetildiğinde, sanık hakkında tekerrüre esas alınan Çine Asliye Ceza Mahkemesinin 07.05.2008 tarihli 2007/245 Esas - 2008/236 Karar sayılı ilamı ile 5237 sayılı TCK"nin 141/1. maddesi gereğince hırsızlık suçundan cezalandırılmasına karar verildiği, 02.12.2016 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun"un 34. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK"nin 253. maddesi gereğince uzlaşma hükümleri yeniden düzenlenerek, tekerrüre esas alınan suçun da uzlaşma kapsamına alındığı anlaşılmakla, TCK"nin 2. ve 7. maddeleri de gözetilerek, sanığın adli sicil kaydında bulunan ve tekerrüre esas alınan hükümde uzlaştırma işlemi uygulanıp uygulanmadığı araştırılarak sonucuna göre 5237 sayılı TCK"nin 58/3. maddesi uyarınca zorunlu olarak TCK"nin 86/2. maddesindeki seçimlik cezalardan hapis cezasına hükmolunması gerekip gerekmediğinin ve TCK"nin 58. maddesinde düzenlenen tekerrür hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağının değerlendirilmesin zorunluluk bulunması,
2) Oluşa ve tüm dosya kapsamına göre, müştekinin, sanığa yumrukla vurmaya teşebbüs etmesinden ibaret olan eylemi sebebiyle sanık hakkında, haksız tahrikten TCK"nin 29. maddesi gereğince asgari oranda indirim yapılması yerine, (1/2) oranında uygulama yapılarak eksik cezaya hükmolunması,
3) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas- 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ve o yer Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 21.02.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.