MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı maddi tazminat davasının kabulüne, manevi tazminat davasının kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davacılar vekili ile davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacılar vekili; davalı ."ye ait telefon direğinin kırılması sonucu, direkten kopan kabloların olay yerinden geçen araçların tekerleklerine takılıp gerildikten sonra serbest kalıp, hızla müvekkili ..."e çarparak yaralanmasına sebebiyet verdiğini, müvekkilinin kaza nedeniyle kalıcı sakatlığa maruz kaldığını belirterek, fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla, davacı ... için 5.000 TL, ...için 1.000 TL maddi,..için 70.000 TL, anne... için 30.000"er TL manevi tazminatın kaza tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle tahsiline karar verilmesini talep etmiş; 21.5.2012 tarihli dilekçesi ile davacı ... için maddi tazminat talebini 17.032,90 TL"ye yükseltmiştir.
Davalı vekili; müvekkili şirketin olayda herhangi bir kusuru ve ihmali bulunmadığını, zira kablolara ve direklere verilen hasarların şirketlerine ihbarı durumunda hemen tamir edildiğini, manevi tazminat taleplerinin fahiş olduğunu öne sürerek, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece; bilirkişi raporu benimsenerek, maddi tazminat davasının kabulü ile, davacı ... için 17.032,90 TL, ... için 1.000 TL maddi; manevi tazminat davasının kısmen kabulü ile, ... için 30.000 TL, ... için 10.000"er TL manevi tazminatın kaza tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte tahsiline karar verilmiş; hüküm, davacılar vekili ile davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.

1-6100 Sayılı HMK."nun geçici 3/2. maddesi delaletiyle 1086 sayılı HUMK."nun 427. maddesinde öngörülen kesinlik sınırı 01.01.2013 tarihinden itibaren 1.820,00 TL’ye çıkarılmıştır.
Temyize konu kararda davacı ...n lehine 1.000 TL maddi tazminata hükmedilmiştir.
Temyize konu karar anılan yasanın yürürlüğünden sonra verildiğinden maddi tazminat yönünden verilen karar miktar itibariyle davalı yönünden kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay’ca da temyiz isteminin reddine karar verilebileceğinden davalı vekilinin temyiz isteminin reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Mahkemece toplanıp değerlendirilen delillere, özellikle, oluşa ve dosya içeriğine uygun olarak düzenlenen uzman bilirkişi raporunda belirtilen kusur oranının ve maddi tazminata ilişkin hesaplamanın hükme esas alınmasında bir usulsüzlük bulunmamasına, manevi tazminatın takdirinde BK.nun 47. maddesindeki (6098 s. TBK. md. 56) özel haller dikkate alınarak hak ve nesafet kuralları çerçevesinde hüküm kurulmuş olmasına göre, davacılar vekili ile davalı vekilinin yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve yasaya uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda dökümü yazılı 204,70 TL fazla alınan temyiz peşin harcın davacılara geri verilmesine, aşağıda dökümü yazılı 3.485,48 TL kalan onama harcının temyiz eden davalıdan alınmasına 16.6.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.