5846 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2015/14133 Esas 2015/4797 Karar Sayılı İlamı

19. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/14133
Karar No: 2015/4797
Karar Tarihi: 29.09.2015

5846 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2015/14133 Esas 2015/4797 Karar Sayılı İlamı

Özet:

İstanbul 4. Fikri ve Sınaî Haklar Ceza Mahkemesi, 2010/164 (E) ve 2011/165 (K) numaralı dava dosyasında, 5846 sayılı Kanuna aykırılık suçu işleyen bir sanık hakkında verilen hükmü temyiz edildi. Adli sicil kaydında tekerrüre esas hükümlülüğü bulunan sanık hakkında, TCK’nın 58. maddesinin uygulanmaması kararlaştırıldı. Ancak, Yargıtay'ın bandrol yükümlülüğüne aykırılık suçlarında suçun mağdurunun doğrudan eser sahipleri olmayıp toplum olduğunu belirttiği ve benzer suçlardan dolayı sanık hakkında diğer mahkemelerde de dava dosyalarının bulunduğu saptandığı için, mümkünse dava dosyalarının birleştirilmesi, suç ve iddianame tarihleri dikkate alınarak hukuki kesintinin yapılması gerektiği kararına varıldı. Bu nedenle, hükmün bozulması kararlaştırıldı. Kararda, TCK'nın 43/1. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağının tartışılması gerektiği belirtildi.
Kanun maddeleri:
- 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Kanunu
- Türk Ceza Kanunu'nun 58. ve 43/1. maddeleri
- 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi
- 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi

19. Ceza Dairesi 2015/14133 E. , 2015/4797 K.

"İçtihat Metni"

Tebliğname No : 7 - 2013/321648
MAHKEMESİ : İstanbul 4. Fikri ve Sınaî Haklar Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 29/11/2011
NUMARASI : 2010/164 (E) ve 2011/165 (K)
SUÇ : 5846 Sayılı Kanuna Aykırılık

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Adli sicil kaydında tekerrüre esas hükümlülüğü bulunan sanık hakkında, TCK’nın 58. maddesinin uygulanmaması, karşı temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede, başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun Dairemizce de benimsenen 08/04/2014 tarih 2013/7-591 Esas 2014/171 karar sayılı kararında açıklandığı üzere,bandrol yükümlülüğüne aykırılık suçlarında suçun mağdurunun doğrudan eser sahipleri olmayıp toplum olduğu cihetle; UYAP ortamında yapılan araştırmada benzer eylemler nedeniyle sanık hakkında Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığında olan İstanbul 1.Fikri ve Sınai Haklar Mahkemesince 29/03/2012 tarih ve 2010/391 Esas, 2012/162 sayılı kararı ile verilen dava dosyasının bulunduğu gibi İstanbul 3.Fikri ve Sınai Haklar Ceza mahkemesince 27/03/2012 tarih ve 2011/438 Esas, 2012/154 karar sayılı dosyası ile İstanbul 1.Fikri ve Sınai Haklar Ceza mahkemesince 29/03/2012 tarih ve 2010/392 Esas, 2012/163 sayılı kararlar ile verilip aynı gün incelemesi yapılan ve bozulmasına karar verilen Dairemizin 2015/5831 ve 2015/5654 Esaslarında kayıtlı dava dosyasının da mevcut bulunduğunun anlaşılması karşısında;
Anılan dosyalar getirtilip incelenerek mümkünse birleştirilmesi,mümkün olmadığı takdirde suç ve iddianame tarihleri dikkate alınıp hukuki kesintinin iddianamenin düzenlenmesiyle gerçekleşeceği gözetilmek suretiyle, sanığın bir suç işleme kararının icrası kapsamında, değişik zamanlarda aynı mağdura karşı aynı suçu birden fazla işleyip işlemediğinin ve hakkında TCK"nın 43/1. maddesinin uygulanması gerekip gerekmediğinin tartışılması zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 29/09/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.