Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2013/18215 Esas 2014/9083 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/18215
Karar No: 2014/9083
Karar Tarihi: 14.04.2014

Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2013/18215 Esas 2014/9083 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanığın yönetimindeki araç ile seyir halindeyken okul önünde bulunan yaya geçidinden geçmek isteyen bir yayaya çarparak ciddi şekilde yaralanmasına neden olan olayda, sanığın asli kusurlu olduğu ve TCK'nin 89/2. maddesinde öngörülen birden fazla nitelikli halin birleşmesi nedeniyle, meydana gelen zararın ağırlığı ve sanığın taksirinin yoğunluğu dikkate alındığında temel ceza tayininde alt sınırdan uzaklaşılması gerektiği belirtilerek, sanık hakkında taksirle yaralama suçundan ceza verilmesine karar verilmiştir. Ancak, denetim süresi belirlenirken kanun maddesinin gösterilmemesi ve gerekçeli karar başlığında suçun işlendiği zaman diliminin belirtilmemesi gibi nedenlerden ötürü hüküm katılanların temyiz itirazları sonucu bozulmuştur.
Kanun Maddeleri:
-TCK'nin 89/2. Maddesi
-TCK'nin 61/1. Maddesi
-TCK'nin 22/4. Maddesi
-CMK'nın 232/6. Maddesi
-CMK'nın 232/2-c Maddesi
-5320 sayılı Kanunun 8. Maddesi
-1412 sayılı CMUK'un 321. Maddesi

12. Ceza Dairesi 2013/18215 E. , 2014/9083 K.

"İçtihat Metni"

Tebliğname no : 12 - 2012/309714
Mahkemesi : Kastamonu 1. Sulh Ceza Mahkemesi
Tarihi : 17/07/2012
Numarası : 2012/144 - 2012/539
Suç : Taksirle yaralama

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, katılanlar vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1-Sanığın yönetimindeki araç ile seyri sırasında, okul ve yaya geçidinden karşıya geçmek isteyen mağdur yayaya çarparak yaşamını tehlikeye sokacak ve kemik kırığı oluşacak şekilde yaralanmasına sebebiyet verdiği olayda, sanığın asli kusurlu olduğu ve TCK"nın 89/2. maddesinde öngörülen birden fazla nitelikli halin birleşmesi nedeniyle TCK"nın 61/1 ve 22/4. madde ve fıkralarında yer alan ölçütlerden olan meydana gelen zararın ağırlığı ve sanığın taksirinin yoğunluğu nazara alındığında temel ceza tayininde alt sınırdan uzaklaşılması gerektiğinin gözetilmemesi ,
Kabule göre de;
2-Denetim süresi belirlenirken kanun maddesinin gösterilmemek suretiyle CMK"nın 232/6. maddesine muhalefet edilmesi,
3-Gerekçeli karar başlığında suçun işlendiği zaman diliminin gösterilmemek suretiyle CMK’nın 232/2-c maddesine muhalefet edilmesi,
Kanuna aykırı olup, katılanlar vekilinin temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 14.04.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.