5607 sayılı Kanuna muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2018/17299 Esas 2021/6678 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
7. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/17299
Karar No: 2021/6678
Karar Tarihi: 25.05.2021

5607 sayılı Kanuna muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2018/17299 Esas 2021/6678 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen hüküm temyiz edildi. 7242 sayılı Yasa'nın 61. maddesi ile 5607 sayılı Yasa'nın 3/22. maddesine eklenen düzenlemelerin sanık lehine olduğu belirtildi ve kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği ifade edildi. Yasal koşulların oluşup oluşmadığının saptanması ve sonucuna göre uygulama yapılması gerektiği belirtildi. Temel cezanın belirlenmesi sırasında dikkatsiz davranıldığı ve yasaya aykırı karar verildiği belirtildi. Mahkeme kararı bu nedenlerle bozuldu. Kanun maddeleri: 5237 sayılı TCK'nun 7. maddesi, 7242 sayılı Yasa'nın 63. maddesi, 5607 sayılı Yasanın Geçici 12. maddesinin 2. fıkrası, CMK'nun 232/6. maddesi, ve 1412 sayılı CMUK'nun 321. maddesi.
7. Ceza Dairesi         2018/17299 E.  ,  2021/6678 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇ : 5607 sayılı Kanuna muhalefet
    HÜKÜM : Hükümlülük, müsadere

    Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
    1. Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Yasanın 61. maddesi ile 5607 sayılı Yasanın 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklindeki düzenlemenin sanık lehine hükümler içermesi, yine aynı Yasanın 62. maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği anlaşılmakla, 5237 sayılı TCK"nun 7. maddesi ve 7242 sayılı Yasanın 63. maddesi ile 5607 sayılı Yasaya eklenen Geçici 12. maddenin 2. fıkrası gözetilerek ilgili hükümlerin yasal koşullarının oluşup oluşmadığının saptanması ve sonucuna göre uygulama yapma görevinin de yerel mahkemeye ait bulunması zorunluluğu,
    2. Temel cezanın belirlenmesi sırasında delalet maddesinin gösterilmemesi ile adli para cezasının gün karşılığı miktarının belirlenmesi sırasında yasa maddesinin ilgili fıkrasının gösterilmemesi suretiyle CMK"nun 232/6. maddesine muhalefet edilmesi,
    Yasaya aykırı, sanığın ve katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 25.05.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.








    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.