Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2014/36559 Esas 2015/2041 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

DAVA : Davacı, uğranılan zararın tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili, şirket müdürü olan davalının eylemleri ile şirketi zarara uğrattığını belirterek zararın tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, iş mahkemesinin görevli olmadığını bildirerek görev itirazında bulunduğu gibi, müvekkilinin yapılan tüm satımlarda basiretli bir tacir gibi davrandığını ileri sürerek davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, bozma kararı doğrultusunda davanın kabulüne karar verilmiştir.
Kararı davalı süresinde temyiz etmiştir.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Mahkemece verilen karar, bazı alacakların icraya konulmuş olması sebebiyle tahsilde tekerrüre düşülmemek şartıyla işçinin sorumluluğuna dair hüküm kurulması gerektiği için ikinci kez bozulmuştur. Bozmaya uyulmakla bozma lehine olan taraf yönünden usuli müktesep hak oluşur ve mahkemece bozmaya uygun araştırma yapılması zorunluluğu doğar. Bu bağlamda tahsilde tekerrüre düşülmemek şartıyla işçinin sorumluluğuna dair hüküm kurulması gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olup bozma sebebi ise de, bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, hükmün 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 438/7. maddesi uyarınca aşağıda belirtilen şekilde düzeltilerek onanması uygun bulunmuştur.
SONUÇ: Hüküm fıkrasından “198.115,50 TL"nin dava tarihi olan 29.04.2004 tarihinden itibaren işleyecek kanuni faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine” cümlesinin çıkartılarak, yerine “198.115,50 TL"nin tahsilde tekerrüre düşülmemek şartıyla dava tarihi olan 29.04.2004 tarihinden itibaren işleyecek kanuni faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine” cümlesinin yazılarak hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edene yükletilmesine, 02.02.2015 gününde oybirliği ile karar verild.