Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2014/2497 Esas 2014/21974 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/2497
Karar No: 2014/21974
Karar Tarihi: 03.06.2014

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2014/2497 Esas 2014/21974 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen hükümde, sanığın mala zarar verme suçundan ve kasten yaralama suçundan mahkumiyeti yer almaktadır. Mahkeme, mala zarar verme suçundan verilen cezayı kesinleştirmiş ve temyiz kabiliyetinin olmaması nedeniyle sanık müdafii ve sanığın temyiz istemi reddedilmiştir. Kasten yaralama suçundan verilen mahkumiyet hükmünde ise, sair temyiz itirazları reddedilmiş ancak hükümden kaynaklı bir hata bulunduğu için hüküm bozulmuştur. Sanığın cezasının infazı tamamlanıncaya kadar, certain hakları kullanmaktan yoksun bırakılması gerektiği ve hangi kanun maddelerinin gözetilmesi gerektiği belirtilmiştir. Kanunlar, 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi, 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanuna eklenen geçici 2. madde, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53/1-a, b, c, d, e, 53/1-c ve 53/3 maddeleridir.

3. Ceza Dairesi 2014/2497 E. , 2014/21974 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü;
1) Sanık hakkında mala zarar verme suçundan verilen mahkumiyet hükmünün incelenmesinde;
Sanık hakkında tayin olunan cezanın karar tarihindeki miktar ve türü itibariyle, 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanunun 26. maddesi ile 23.03.2005 tarihli ve 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanuna eklenen geçici 2. madde uyarınca kesin nitelikte olması ve temyiz kabiliyetlarinin bulunmaması nedeni ile sanık müdafii ve sanığın temyiz isteminin 5320 sayılı yasanın 8/1.maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi gereğince isteme uygun REDDİNE,
2) Sanık hakkında kasten yaralama suçundan verilen mahkumiyet hükmünün incelenmesinde;
Yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine. Ancak;
5237 sayılı TCK’nin 53/1-a, b, c, d, e bentlerinde yazılı hakları kullanmaktan mahkum oldukları hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar, 53/1-c maddesinde yazılı velayet, vesayet ve kayyımlığa ait yetkileri kendi alt soyu üzerinde kullanmaktan 53/3 maddesi hükmü gereğince şartla tahliye tarihine kadar yoksun bırakılmasına” kadar uygulanabileceği gözetilmeden, yazılı şekilde hüküm tesisi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafii ve sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca isteme uygun BOZULMASINA, Ancak bu hususlar yeniden yargılamayı gerektirmediğinden 1412 sayılı CMUK’un 322. maddesi gereğince, hüküm fıkrasının TCK"nin 53.maddesinin uygulanmasına ilişkin kısmının “5237 sayılı TCK’nin 53/1-a, b, c, d, e bentlerinde yazılı hakları kullanmaktan mahkum olunan hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar, 53/1-c maddesinde yazılı velayet, vesayet ve kayyımlığa ait yetkileri kendi alt soyu üzerinde kullanmaktan 53/3 maddesi hükmü gereğince şartla tahliye tarihine kadar yoksun bırakılmasına” şeklinde düzeltilmesi ve diğer kısımların aynen bırakılması suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 03.06.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.