Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2013/19938 Esas 2014/17744 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

Davacı, 01/01/2006 tarihinden itibaren yaşlılık aylığına hak kazandığına, biriken aylıkların faiziyle tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
K A R A R
Dosyadaki yazılara, toplanan delillere, hükmün dayandığı gerektirici nedenlere göre davalı Kurumun aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine,
Dava, davacının 14.12.2005 tarihli tahsis talebine istinaden takip eden aybaşından itibaren 506 sayılı Yasa uyarınca yaşlılık aylığı almaya hak kazandığının tespiti ile ödenmeyen aylıkların yasal faizi ile birlikte tahsili istemine ilişkindir.
Uyuşmazlık, davacının tahsis talep tarihi itibari ile 506 sayılı Yasa uyarınca aylığa hak kazanıp kazanmadığı hususunda toplanmaktadır.
Dosyadaki kayıt ve belgelerden; davacınını 9.5.1969-1.6.1970 tarihleri arasında 278 gün 506 sayılı Yasa kapsamında çalışmasının bulunduğu, 5.12.2005 tarihinde 600 gün askerlik borçlanması yaptığı ve aynı tarihte 30.4.1989-31.12.2000 tarihleri arasında yurtdışında geçen 4200 günlük sürenin borçlanıldığı, 14.12.2005 tarihinde yaşlılık aylığı tahsis talebinde bulunduğu ve davacının Türkiye"de SSK"lı çalışmalarının yurtdışında maluliyet aylığı bağlanırken değerlendirildiğinden, davacının sigortalılık başlangıcı 5.4.1994 tarihi kabul edildiğinden 25 yıllık hizmet süresi ile 5675 gün primi ödenmiş süresi bulunmadığından tahsis talebinin reddedildiği, davacının 9.3.2009 ve 18.3.2011 tarihlerinde de tahsis talebinde bulunduğu ve son başvurusu üzerine 1.4.2011 tarihi itibari ile aylık bağlandığı anlaşılmaktadır.
Davanın yasal dayanağı olan 506 sayılı Yasa"nın 60. maddesi ve geçici 81. maddesine göre davacının kısmi yaşlılık aylığına hak kazanabilmesi için, tahsis talebinde bulunması, 3600 gün prim ödemesi ve 55 yaşını doldurması gerekmektedir. Ancak 5.3.1953 d"lu olan davacının tahsis tarihinde yaş koşuluna sahip olmadığı gerekçesi ile mahkemece yaş koşulunu yerine getirdiği 1.4.2008 tarihi itibari ile aylığa hak kazandığı hüküm altına alınmışsa da, 2008 yılında davacının tahsis talebi olmadığından aylık bağlanmasının mümkün olmadığı gözetilmeksizin yazılı şekilde hüküm kurulmuş olması usul ve yasaya aykırıdır.
Mahkemece, davacının 14.12.2005 tahsis tarihinden sonraki ilk tahsis tarihi olan 9.3.2009 tarihini takip eden aybaşından itibaren yaşlılık aylığına hak kazandığının tespitine karar verilmesi gerekirken hükümde yazılı şekilde tahsis talebinin olmadığı tarih itibari ile karar verilmiş olması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
Ne var ki, bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapmayı gerektirmediğinden hüküm bozulmamalı, HMK"nın geçici 3. maddesi delaletiyle HUMK"nun 438/7. maddesi gereğince düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle hüküm fıkrasının 2. ve 3. bendi yer alan “1.4.2008” tarihinin silenerek yerine “ 1.4.2009” tarihinin yazılmasına ve hükmün düzeltilmiş bu şekli ile ONANMASINA, 18/09/2014 gününde oybirliği ile karar verildi.