Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2019/8395 Esas 2022/7821 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma, kasten yaralama
...
...
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Sanıklar ..., ..., ..., ... ve ... hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz taleplerinin incelenmesinde;
Sanıklar hakkında 5237 sayılı TCK'nin 109/2.maddesi uyarınca belirlenen temel cezadan sonra aynı Kanunun 109/3-a-b maddesi uyarınca cezalarda arttırım yapılırken kanun maddesinin "109/3-a-b" yerine "119/1-a-b" olarak gösterilmesi mahallinde düzeltilmesi mümkün maddi hata olarak görülmüştür.
Sanıkların üzerlerine atılı suçu silahla ve birden fazla kişi ile birlikte işlemeleri karşısında, 5237 sayılı TCK'nin 3 ve 61. maddeleri gereğince temel ceza belirlenirken, aynı Kanunun 109/3-a-b maddesindeki birden fazla nitelikli halin gerçekleştiği gözetilerek, temel hapis cezasının alt sınırdan uzaklaşmak suretiyle tayin edilmesi gerektiğinin gözetilmemesi suretiyle eksik ceza tayini aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, suçun oluşumuna ve niteliğine uygun kabul ve uygulamasına, hukuka uygun, yasal ve yeterli olarak açıklanan gerekçeye göre, sanık ... müdafinin, mağdurenin rızası olduğuna, lehe hükümlerin ve 5327 sayılı TCK'nin 110. maddesinin uygulanması gerektiğine, hukuka uygun delil olmadığına, sanık ...'ın, suça
./..
S/2

iştirak etmediğine, kararın usul ve yasaya aykırı olduğuna, mağdurenin şikayeti olmadığına, lehe hükümlerin uygulanması gerektiğine, sanıklar ... ile ... müdafinin, sanıkların suç işleme kastı olmadığına, mağdurenin rızası olduğuna, 5237 sayılı TCK'nin 29. maddesinin uygulanması gerektiğine, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmesi ile 109/2. maddesi uyarınca ceza verilemeyeceğine yönelik yerinde görülmeyen, sanık ... müdafinin ise bir sebebe dayanmayan temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin ONANMASINA,
2) Sanık ... hakkında yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
Oluşa, sanıkların savunmasına, tanık ve mağdure ifadeleri ile tüm dosya kapsamına göre, olay tarihinde mağdure gibi üniversite öğrencisi olan sanıklar ..., ..., ... ve ...'in sanık ...'in talimatı ile kurdukları plan dahilinde mağdureyi zorla, sanık ...'ın arkadaşı olan diğer sanık ...'ın kullandığı ticari taksiye bindirerek taksi içerisinde darp ettikleri, olay anına ait görüntüleri ise telefonla kaydettikten hemen sonra sanık ...'a istediği için izlettikleri ve bu görüntülerin sanık ...'ın evinde yapılan aramada ele geçtiğinin anlaşılması karşısında, sanık ...'ın diğer sanıkları atılı suçların işlenmesi için azmettirdiğini, azmettirme eylemi ile ilgili kastının kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçuna yönelik olduğu ve bu suçu işlemeleri için diğer sanıkları azmettirdiği gözetilmeden, 5237 sayılı TCK'nin 38. madde delaletiyle 109/2, 109/3-a-b maddeleri yerine, yazılı şekilde yaralama suçundan cezalandırılmasına karar verilmesi,
Yasaya aykırı, sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nın 321. ve 326/son maddeleri gereğince BOZULMASINA, 26.05.2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.