Danıştay 7. Daire 2020/3470 Esas 2021/965 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
YEDİNCİ DAİRE
Esas No : 2020/3470
Karar No : 2021/965

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Vergi Dairesi Başkanlığı
(… Vergi Dairesi Müdürlüğü) …
VEKİLİ : Av. …
KARŞI TARAF (DAVACI) :… Madeni Yağ İmalatı Toptan ve Perakende
Satış Pazarlama İnşaat Nakliye Turizm Ticaret Limited Şirketi
VEKİLİ : Av. …
İSTEMİN KONUSU : ... Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı hakkında 2010, 2011 ve 2012 yıllarına ilişkin olarak düzenlenen vergi tekniği raporuna dayanılarak, yurt içinden satın alınan ve ithal edilen baz yağların taahhüt edilen malların üretiminde kullanılmaksızın doğrudan veya basit karışımlar halinde teslim edilmek suretiyle 4760 sayılı Özel Tüketim Vergisi Kanunu'nun 8. maddesinin 1. fıkrasında düzenlenen tecil-terkin uygulamasına ilişkin şartların ihlal edildiğinden bahisle, 2012 yılının Ocak ayının (1.) ve (2.) dönemleri ile Şubat ayının (1.) dönemine ait beyannamelerde tecil edilmiş olarak gösterilen özel tüketim vergilerinin ve 2011 yılının Ekim ayına ait usulsüzlük cezasının tahsili amacıyla düzenlenen ödeme emrinin iptali istemiyle dava açılmıştır.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Bozmaya uymak suretiyle, dava dosyası ile Danıştay Yedinci Dairesinin E:2016/3341-3396-3487-4218-4261-7415 sayılı dosyalarında mevcut kararların birlikte incelenmesinden; davacı adına, yurt içinden satın aldığı ve ithal ettiği baz yağları taahhüt edilen malların üretiminde kullanmaksızın doğrudan veya basit karışımlar halinde teslim ettiği ve bu durumu gizlemek için sahte ve muhteviyatı itibarıyla yanıltıcı belge düzenlediğinden bahisle vergi inceleme raporuna dayanılarak re'sen tarh edilen dava konusu özel tüketim vergileri ve kesilen üç kat vergi ziyaı cezalarına ilişkin işlemlerin Danıştay Yedinci Dairesinin yukarıda belirtilen dosyalarında da uyuşmazlığa konu edildiği, bahsedilen dönemlere ilişkin yapılan re'sen tarhiyatların dava konusu edildiği dosyalar ile işbu dosyada dava konusu edilen ödeme emrinin özel tüketim vergilerine ilişkin kısmı arasında mükerrerlik olduğu tespit edildiğinden, davacı şirket adına ilgili dönem beyannamelerinde gösterdiği tecil edilen özel tüketim vergisi tutarlarının dava konusu ödeme emri ile istenilmesinde hukuka uyarlık görülmediği, ödeme emri içeriğinde yer alan 2011 yılının Ekim ayına ait usulsüzlük cezasının 09/05/2012 tarihinde ödendiği anlaşıldığından, dava konusu ödeme emrinin bu kısmında da hukuka uyarlık bulunmadığı gerekçesiyle dava konusu işlemin iptaline karar verilmiştir.
TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davacı hakkında düzenlenen vergi tekniği ve vergi inceleme raporlarına istinaden tanzim ve tebliğ edilen vergi ceza ihbarnameleri davacının muhteviyatı itibarıyla yanıltıcı belge düzenleme eylemi nedeniyle beyan dışı bıraktığı özel tüketim vergisine ilişkin olmasına karşın dava konusu ödeme emrine konu edilen özel tüketim vergilerinin davacının üretim tahahüdünü yerine getirmemesinden kaynaklanması nedeniyle ile söz konusu tarhiyatlar ile dava konusu ödeme emri içeriği amme alacakları arasında mükerrerliğin bulunmadığı ileri sürülmektedir.
KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Savunma verilmemiştir.
DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …'IN DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan kararın onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Yedinci Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı halinde mümkündür. Anılan Kanun'un 50. maddesinin 4. fıkrasında, "Danıştayın bozma kararına uyulduğu takdirde, bu kararın temyiz incelemesi, bozma kararına uygunlukla sınırlı olarak yapılır." hükmü bulunmaktadır.
Bu durumda, mahkeme kararlarının Danıştay tarafından bozulması halinde, mahkemelerce bozmaya ilişkin kararlar üzerine yeniden verilen kararlara karşı yapılan temyiz başvuruları, bozma kararındaki esaslara uyulup uyulmadığı yönünden incelenebilecektir.
Temyiz istemine konu mahkeme kararının, Danıştay Yedinci Dairesinin 29/11/2018 tarih ve E:2016/2885, K:2018/5374 sayılı kararındaki esaslar doğrultusunda verildiği anlaşıldığından, temyiz konusu mahkeme kararı usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri hüküm fıkrasının bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin reddine,
2. …. Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3. Dosyanın anılan Mahkemeye gönderilmesine,
4. 2577 sayılı Kanun'un (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren onbeş gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 11/02/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.