Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2016/14496 Esas 2016/15989 Karar Sayılı İlamı

18. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/14496
Karar No: 2016/15989
Karar Tarihi: 17.10.2016

Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2016/14496 Esas 2016/15989 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Müstehcenlik suçundan sanık hakkında verilen karar, dosya kapsamına göre eksik sayfalar içermesi sebebiyle incelenmemiş ve kanun yararına bozma isteği hakkında karar verilmemiştir. Sanık, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 226/3, 226/4, 62 ve 52/1-2. maddeleri uyarınca 1 yıl 8 ay ve 10 ay hapis ile 80,00 yeni Türk Lirası adli para cezası ile cezalandırılmıştır. Dosya içerisinde bulunmayan bilirkişi raporunun eksik sayfaları eklendikten sonra dosyanın yeniden karar mahkemesine gönderilmesine karar verilmiştir.
Türk Ceza Kanunu'nun ilgili maddeleri:
- 226/3: \"Hayvanlar üzerinde fuhuş suretiyle cinsel sapıklık yapmak\"
- 226/4: \"Çocuklar üzerinde cinsel istismar\"
- 62: \"Birleşme halinde birden fazla suç işlenmesi\"
- 52/1-2: \"Cezanın ertelenmesi için gerekli şartlar\"

18. Ceza Dairesi 2016/14496 E. , 2016/15989 K.

"İçtihat Metni"

Müstehcenlik suçundan sanık ..."un, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 226/3, 226/4, 62 ve 52/1-2. maddeleri uyarınca 1 yıl 8 ay ve 10 ay hapis ile 80,00 yeni Türk Lirası adlî para cezası ile cezalandırılmasına, cezasının aynı Kanun’un 51/1. maddesine göre ertelenmesine dair ... 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 16/05/2007 tarihli ve 2006/171 esas, 2007/153 sayılı kararının, Adalet Bakanlığı tarafından kanun yararına bozulmasının istenilmesi üzerine, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 14/06/2016 gün ve 227762 sayılı istem yazısıyla dava dosyası Dairemize gönderilmekle incelendi:
İstem yazısında; “Dosya kapsamına göre, sanığın hayvanların kullanıldığı ve doğal olmayan yoldan yapılan cinsel ilişki görüntülerinin yer aldığı CD"leri bulundurmak şeklindeki eylemleri 5237 sayılı Kanun’un 226/4. maddesinin ikinci cümlesindeki ve 226/3. maddesindeki iki ayrı suçu oluşturmakla birlikte aynı Kanunun 44. maddesinde tanımlanan fikri içtima kuralı gereğince en ağır cezayı öngören 5237 sayılı Kanun’un 226/3. maddesinin ikinci cümlesinden hüküm kurulması gerektiği gözetilmeden, sanığın her iki suçtan ayrı ayrı mahkûmiyetine karar verilmesinde isabet görülmemiştir. ” denilmektedir.
Hukuki değerlendirme;
5271 sayılı CMK’nın 309. maddesi uyarınca hâkim veya mahkemece verilip istinaf veya temyiz incelemesinden geçmeksizin kesinleşen karar veya hükümlerde, maddî hukuka veya yargılama hukukuna ilişkin hukuka aykırılık bulunduğunu öğrenen Adalet Bakanlığı, o karar veya hükmün Yargıtay’ca bozulması istemini, yasal nedenlerini açıklayarak Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına yazılı olarak bildirecektir. Bunun üzerine Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı da hükmün veya kararın bozulması istemini içeren yazısına bu nedenleri aynen yazarak, Yargıtay ceza dairesine verecek, ileri sürülen nedenlerin Yargıtay’ca yerinde görülmesi halinde karar veya hüküm yasa yararına bozulacak, yerinde görülmezse istem reddedilecektir.
Buna göre hâkim veya mahkemece verilen karar veya hükümlerin kanun yararına bozma konusu yapılabilmesi için istinaf veya temyiz incelemesinden geçmeksizin kesinleşmesi gerekmektedir.
İncelenen dosyada; sanık ... hakkında müstehcenlik suçuna ilişkin Başbakanlık Küçükleri Muzır Neşriyattan Koruma Kurulu tarafından düzenlenen 21.12.2005 tarih ve 2005-340 rapor numaralı bilirkişi raporunun 11. sayfası ile 44. sayfası arasında bulunması gereken sayfaların dosya içerisinde bulunmadığı tespit edilmiştir.
IV- Sonuç ve Karar:
Yukarıda açıklanan nedenlerle;
1) Kanun yararına bozma isteği hakkında bu aşamada bir KARAR VERMEYE YER OLMADIĞINA,
2) Dosyanın, bahsi geçen bilirkişi raporunun eksik sayfaları eklendikten sonra Dairemize yollanılmak üzere, incelenmeksizin karar mahkemesine GERİ GÖNDERİLMESİNE, 17.10.2016 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.