Yargıtay 20. Hukuk Dairesi 2012/15420 Esas 2013/491 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Kadastro Mahkemesi

Taraflar arasındaki kadastro tesbitine itiraz davasının yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi Hazine tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:
K A R A R

Kadastro sırasında ... Köyü, .... Mevki 237 ada 42 parsel sayılı 5369,76 m² yüzölçümündeki taşınmaz, tarla niteliğiyle.... ... ile ölü ... adlarına paylı olarak tesbit edilmiştir. Hazine, taşınmazın Devletin hüküm ve tasarrufu altındaki, taşlık ve çalılık olduğunu, tesbitinin iptalini ve Hazine adına tapuya tescilini istemiş, Mahkemece davanın REDDİNE, çekişmeli ... Köyü 237 ada 42 sayılı parselin tesbit gibi davalılar adlarına tesciline karar verilmiş, hüküm Hazine tarafından temyiz edilmiştir.
Dava dilekçesindeki açıklamaya göre dava, kadastro tespitine itiraz niteliğindedir.
Çekişmeli taşınmazların bulunduğu yerde tesbit tarihinden önce 1966 yılında yapılıp 1967 yılında kesinleşen orman kadastrosu vardır. Daha sonra 1980 yılında yapılıp 13.05.1982 tarihinde ilân edilerek dava tarihinden önce kesinleşmiş olan aplikasyon ve 6831 sayılı Kanunun, 1744 sayılı Kanun ile değişik 2. madde uygulaması, 1990 yılında yapılıp 1991 yılında kesinleşen aplikasyon ve 6831 sayılı Kanunun 3302 sayılı Kanun ile değişik 2/B madde uygulaması mevcuttur.
İncelenen dosya kapsamına, kararın dayandığı gerekçeye ve kesinleşmiş orman kadastro tutanak ve haritalarıyla, eski ve yeni tarihli memleket haritası, amenajman planı ve hava fotoğraflarının uygulanmasına dayalı araştırma, inceleme ve keşif sonucu düzenlenen bilirkişi raporlarıyla çekişmeli parselin kesinleşmiş orman kadastrosu sınırları dışında bırakıldığı gibi, memleket haritası ve hava fotoğraflarında açık, tarım alanı olarak görüldüğü, davalılar yararına kadastro tesbit tarihinden önce kazandırıcı zamanaşımı zilyetliği yoluyla taşınmaz edinme koşullarının oluştuğu belirlenerek, davanın reddine karar verilmesinde isabetsizlik bulunmadığına göre, davacı Hazinenin yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının reddiyle usûl ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, Harçlar Kanununun değişik 13/j maddesi gereğince harç alınmasına yer olmadığına 29/01/2013 günü oy birliği ile karar verildi.