Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2013/18507 Esas 2014/9049 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/18507
Karar No: 2014/9049
Karar Tarihi: 14.04.2014

Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2013/18507 Esas 2014/9049 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Çerkezköy 1. Sulh Ceza Mahkemesi'nde görülen bir dava sonucu, sanık taksirle yaralamadan suçlu bulunmuş ancak mahkeme tarafından verilen cezanın hukuka uygun olmadığına karar verilmiştir. Mağdurun hayati tehlikesi geçirecek şekilde yaralanması nedeniyle sanık hakkındaki cezanın asgari haddinden uzaklaşılması gerektiği hükme bağlanmıştır. TCK'nın 61/1 ve 22/4. maddelerinde yer alan ölçütlere göre belirlenen cezanın adil bir şekilde belirlenmesi gerektiği belirtilmiştir. 5271 sayılı CMK'nın 260. ve 237/2. maddeleri uyarınca müştekilerin katılma istemi incelemeye alınmıştır. Kararda, kanuna aykırılık olduğu belirtilerek hüküm BOZULMA kararı verilmiştir. Kullanılan kanun maddeleri ise şöyledir: TCK'nın 61/1 ve 22/4. maddeleri ile 3/1. madde. 5271 sayılı CMK'nın 260. ve 237/2. maddeleri, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi ve 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi.

12. Ceza Dairesi 2013/18507 E. , 2014/9049 K.

"İçtihat Metni"

Tebliğname no : 12 - 2013/178472
Mahkemesi : Çerkezköy 1. Sulh Ceza Mahkemesi
Tarihi : 21/06/2012
Numarası : 2009/51 - 2012/1074
Suç : Taksirle yaralama

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık ve müştekiler tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Katılma isteminde bulunmalarına rağmen, bu konuda herhangi bir karar verilmeyen müştekilerin, 5271 sayılı CMK"nın 260. maddesi uyarınca katılma istemi hakkında karar verilmeyenler sıfatıyla hükmü temyiz hakkının bulunduğu, olayda çocukları olan mağdurun yaralanması nedeniyle suçtan zarar gördükleri anlaşılan ve hükmü temyiz etmek suretiyle katılma iradesini ortaya koyan müştekilerin 5271 sayılı CMK"nın 237/2. maddesi uyarınca davaya katılmalarına karar verilerek yapılan incelemede;
Taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK"nın 61/1 ve 22/4. madde ve fıkralarında yer alan ölçütlerden olan failin kusuru, meydana gelen zararın ağırlığı, suçun işleniş biçimi ile suçun işlendiği yer ve zaman nazara alınmak suretiyle TCK"nın 3/1. maddesi uyarınca işlenen fiilin ağırlığıyla orantılı olacak şekilde maddede öngörülen cezanın alt ve üst sınırlar arasında hakkaniyete uygun bir cezaya hükmolunması gerekirken, hernekadar sanık tali kusurlu ise de, mağdurun hayati tehlike geçirecek şekilde yaralandığı dikkate alınarak sanık hakkındaki temel cezanın asgari hadden uzaklaşılarak belirlenmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, katılanların temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 14/04/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.