MAHKEMESİ : Sulh Ceza Mahkemesi

SUÇ : Güveni kötüye kullanma

Güveni kötüye kullanma suçundan sanığın mahkûmiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü.
Sanığın yokluğunda verilen mahkumiyet hükmünün, yargılama sırasında bildirdiği adreste oturan annesine yapıldığı anlaşılmış ise de, tebliğ tarihinde cezaevinde bulunması nedeniyle yapılan tebligatın usulsüz olması karşısında; temyiz isteminin öğrenme üzerine ve süresinde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
Somut olayda; Mercedes marka aracın alım satımı konusunda şikâyetçiyle anlaşan sanığın, aracı sanayide baktırdıktan sonra bir saate kadar getireceğini söylemesine rağmen, Malatya’ya götürdüğü, şikâyet üzerine de aracın, sanığın ailesinden kolluk vasıtasıyla teslim alındığı anlaşıldığından, eyleminin güveni kötüye kullanma suçunu oluşturduğuna dair mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın yerinde görülmeyen ve herhangi bir nedene dayanmayan temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Hapis cezasının alt sınırdan tayin edilmesine rağmen, adli para cezasının belirlenmesi sırasında, yeterli ve yasal gerekçe gösterilmeksizin, aynı gerekçeye dayanılarak tam gün sayısının asgari hadden uzaklaşılması suretiyle sanık hakkında fazla ceza tayin edilmesi,
2-Birim gün sayısının adli para cezasına dönüştürülmesi sırasında uygulama maddelerinin gösterilmemesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesine istinaden halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak, yeniden yargılanmayı gerektirmeyen bu hususta, aynı kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, anılan maddenin verdiği yetkiye istinaden hüküm fıkrasından, sanık hakkında uygulanan adli para cezasına ilişkin sırasıyla “180 gün”, “180 gün”, “3.600,00 TL" ve “3.600,00 TL” adli para cezası terimlerinin çıkarılarak yerlerine sırasıyla "5 gün", “5 gün”, “100,00” ve “100,00 TL" adli para cezası ibarelerinin eklenmesi ile 2. bendin başına gelecek şekilde “TCK’nın 52. maddesi uyarınca” ifadesinin yazılması suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 11.01.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.