İşyeri dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından sanık ...’ün 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 116/2, 151/1, 62/1 (iki defa) ve 52/2. (iki defa) maddeleri gereğince 3.000,00 Türk lirası adlî para ve 2.000,00 Türk Lirası adlî para cezaları ile cezalandırılmasına dair ... Asliye Ceza Mahkemesinin 05/11/2013 tarihli ve 2013/46 esas, 2013/676 sayılı kararının, Adalet Bakanlığı tarafından kanun yararına bozulmasının istenilmesi üzerine, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 02/06/2016 gün ve 217417 sayılı istem yazısıyla dava dosyası Dairemize gönderilmekle incelendi:
İstem yazısında; “Dosya kapsamına göre, adı geçen sanığın aynı olaya ilişkin hırsızlık suçu yönünden yapılan temyiz incelemesi sonucunda sanığın beraat etmesi gerektiğinden bahisle bozulmasına dair karar verilen Yargıtay 13. Ceza Dairesinin 05/10/2015 tarihli ve 2014/29884 esas, 2015/14658 karar sayılı ilâmında da belirtildiği üzere, sanığın tüm aşamalardaki savunmalarında atılı suçlamayı kabul etmediği, dosyada suçun sanık tarafından işlendiğine dair tanık ..."ün doğrudan görgüye dayanmayan beyanı ile diğer sanık ..."un atfı cürüm mahiyetindeki beyanından başka hükümlülüğüne yeterli hukuka uygun, kuşkudan uzak, kesin ve inandırıcı delil bulunmadığı gözetilmeden, beraatı yerine yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesinde isabet görülmemiştir. ” denilmektedir.
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
İddianamede açıklanan eylemlere, 2797 sayılı Yargıtay Kanunu"na 6752 sayılı Kanun"un 27. maddesi ile eklenen Geçici 14. madde uyarınca oluşturulan Birinci Başkanlık Kurulu"nca hazırlanan ve 26/02/2016 tarih ve 29636 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanaraka yürürlüğe giren 12/02/2016 tarih ve 2016/1 sayılı iş bölümü kararına ve kanun yararına bozma talebinin kapsamı ile tebliğname tarihine göre, işin incelenmesi Yüksek 15. Ceza Dairesi"nin görevine girdiğinden, Dairemizin GÖREVSİZLİĞİNE, dosyanın 15. Ceza Dairesi"ne gönderilmesine, 17.10.2016 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.