Özet:

Mahkeme, sanığın birden fazla mağdura yönelik iftira suçu işlediği gerekçesiyle cezasında artırım yapılması gerektiğini ancak bu hususun göz önünde bulundurulmadığını belirtti. Ayrıca sanığın cezasında, tek bir fiille birden fazla mağdura yönelik iftira suçu işlediği anlaşıldığı için zincirleme suç hükümlerine göre artırım yapılması gerektiğine dikkat çekildi. Ancak sanığın, iftiradan döndüğü ve mağdurlar hakkında soruşturmaya başlandığından sonra cezasında, TCK'nun 269/1. madde ve fıkrası gereğince indirim yapılması gerektiği de belirtildi. Mahkeme, yapılan yargılamayı ve verilen cezayı uygun ve yeterli bulduğu için sanığın suç işlemediğine karar verdi ve temyiz itirazlarını reddetti. Kararda, sırasıyla TCK'nun 269/2. madde ve fıkrası, TCK'nun 269/1. madde ve fıkrası, ve TCK'nun 43. maddesi bahsedilmiştir. TCK'nun 269/2 maddesi ve fıkrası: \"Bir kimsenin suç işlediğine dair iftira atan veya ihbar eden veya bir kişinin hüküm giymiş olmasını yalan yere ileri süren kimse, altı aya kadar hapis veya adlî para cezası ile cezalandırılır.\" TCK'nun 269/1 maddesi ve fıkrası: \"Kanunda yazılı haller dışında bir kimsenin suç işlediği için yetkili makamlarca yargılama yapılmadan veya bu maksatla açılmış bir dava bulunmadan basın yoluyla bir ihbarda bulunan veya bir başka yolla meslek veya sanatı dolayısıyla duyduğu bir şeyi başkalarına söyleyerek bir kimsenin suç işlediğine dair bir söylenti çıkmasına sebep olan kişi, üç aydan iki yıla kadar hapis veya adlî para cezası ile cezalandırılır.\" TCK'nun 43. maddesi: \"Aynı ya da benzer nitelikteki suçlardan dolayı birden fazla kez hüküm giyen kimse, önceki mahkumiyetleri cezanın şiddetinin belirlenmesinde takdir sebebi olarak göz önünde bulundurulur.\"